خوان سانتوس آتاهوالپا: تفاوت میان نسخه‌ها

سال بعد، اسپانیایی‌ها اقدام به اعزام واحدهای نیرو به کویمیری (امروزه لامرسد)، در دره چانچامایو کردند. آنها تحت فرمان شهردار شهر تارما، آلفونسو سانتای اورتگا، و همراه فرماندار مرز، بنیتو ترونکوسو بودند. در ۲۷ اکتبر ۱۷۴۳، آنها به کویمیری رسیدند، و در آنجا برای خود شروع به ساختن یک پایگاه نظامی نمودند که در نوامبر به پایان رسید.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=The Peru rebellion|نشانی=https://www.peru-explorer.com/rebellion.htm|وبگاه=Peru Explorer|تاریخ=2019-12-16|بازبینی=2021-08-04|کد زبان=en-US}}</ref> این پایگاه مجهز به چهار توپ و تجهیزات دیگر و مهمات مربوط به آن بود. در ۱۱ نوامبر، قاضی سانتا عازم مقر مرکزی شد و کاپیتان فابریسیو برتولی را با ۶۰ سرباز در آن پایگاه رها کرد. خوان سانتوس که از تمام حرکات حریف خود آگاه بود، قصد حمله به این پایگاه کوچک را داشت. ابتدا محموله‌ای از مواد غذایی را که به سمت قلعه می‌رفت توقیف کرد. سپس محاصره را آغاز کرد. عدم روحیه همراه با یک بیماری همه‌گیر بسیاری از سربازان اسپانیایی را دربر گرفت. این امر تا حدی پیش رفت که سربازان از گرسنگی تحت فشار قرار گرفتند و برخی نیز صفوف خود را ترک کردند. خوان سانتوس از برتولی خواست تسلیم شود، اما او نپذیرفت و معتقد بود که نیروهای مورد تقاضای او به زودی به راهنمایی یک مبلغ مذهبی که از دست شورشیان فرار کرده بود، وارد می‌شوند. سرانجام خوان سانتوس تصمیم به حمله به قلعه گرفت و همه اسپانیایی‌ها کشته شدند. این در آخرین روزهای سال ۱۷۴۳ اتفاق افتاد<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://discovery.ucl.ac.uk/id/eprint/10112618/1/Rethinking-the-Andes-Amazonia-Divide.pdf|عنوان=Rethinking the Andes– Amazonia Divide}}</ref>

 

== منابع ==

{{پانویس|چپ‌چین=بله|۲}}