'''چهاربنیچه''' دسته‌ای از ایل قدیمی کردهای جاکی است.<ref>{{یادکرد کتاب| نام خانوادگی = باور | نام = محمود | عنوان = تاریخ کهگیلویه و ایلات آن | سال = ۱۳۹۲ | ناشر = نوید شیراز | مکان = شیراز | شابک}}</ref> ایل کرد [[جاکی]] از ایلات [[کردمردم لر|لر]] کهگیلویه هست که به دو دستهٔ چهاربنیچه و لیراوی تقسیم می‌شود. دستهٔ اول چهاربنیچه که شامل ایلات [[بویراحمدی]]، [[دشمن‌زیاری]]، [[چرام]] و نوئی است و دستهٔ دوم لیراوی که شامل طوایف طیبی، [[بهمئی]]، یوسفی، بابوئی و آقاجری است.<ref>{{یادکرد کتاب| نام خانوادگی = حسینی فصایی | نام = حسن | عنوان = فارسنامه ناصری | سال =۱۳۸۲ | ناشر = امیرکبیر | مکان = تهران | شابک = ۹۶۴-۰۰-۰۴۴۲-۱}}</ref>
طوایف چهاربنیچه جزئی از [[لر بزرگ]] هستند و به گویش کردی[[لری جنوبی]] تکلم می‌کنند.
دهخدا و حمدالله مستوفی معتقدند کردهای بختیاری، کردهای بویراحمدی، کردهای بهمئی و کردهای ممسنی اصالتا از منطقه جبل السماق در کردستان سوریه به ایران کوچ کرده‌اند.
سردار اسعد بختیاری نیز در کتابی که خودش نوشته است معتقد است که گویش بختیاری و بویراحمدی از گویش‌های زبان کردی است.
