تریاک در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
'''[[تریاک]] در ایران''' به صورت گسترده در دسترس است و ایران دارای بالاترین سرانه معتادان به تریاک است.<ref name="wa">{{یادکرد وب | نشانی = http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/09/22/AR2005092202287.html | عنوان = Opiates of the Iranian People, Despair Drives World's Highest Addiction Rate | تاریخ بازدید = ۲۸ مه ۲۰۱۱ | نویسنده = ویک، کارل | تاریخ = ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۵ | ناشر = [[واشینگتن پست]] | زبان = انگلیسی}}</ref> حدود ۲٫۸٪ ایرانیان بالای ۱۵ سال، به تریاک اعتیاد دارند.<ref name="wa"/> دولت ایران تعداد معتادان ایران را ۲ میلیون نفر برآورد کرده‌است.<ref name="op">{{یادکرد وب | نشانی = http://www.opioids.com/opium/iran.html | عنوان = Iran Opium Addicts Find Supplies Despite Earthquake | تاریخ بازدید = ۱۸ اوت ۲۰۱۰ | نویسنده = الیور، کریستین | تاریخ = ۳ ژانویه ۲۰۰۴ | ناشر = [[رویترز]] | زبان = انگلیسی}}</ref> محموله‌های تریاک و [[هروئین]] از [[افغانستان]] و [[پاکستان]] (که به [[هلال طلایی]] مشهور هستند) به صورت گسترده وارد این کشور می‌شود.<ref name="op"/> میزان موادی که به‌طور سالانه، توسط نیروهای انتظامی ایران کشف می‌شود، بیشتر از هر کشور دیگری‌است،<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.rferl.org/content/article/1069220.html | عنوان = Iran: Opium Cultivation Makes A Return | تاریخ بازدید = ۱۸ اوت ۲۰۱۰ | نویسنده = سامی، بیل | تاریخ = ۱۶ ژوئن ۲۰۰۶ | ناشر = Radio Free Europe Radio Liberty | زبان = انگلیسی}}</ref> ولی دولت اذعان کرده که آن‌ها سالانه فقط می‌توانند جلوی ورود مقدار بسیار کمی از هزاران تن مواد قاچاق شده به کشور را بگیرند.<ref name="op"/>
 
تریاک در ایران بسیار ارزان‌تر از [[کشورهای غربی|غرب]] است <ref name="op"/> و حتی از [[آبجو]] نیز ارزان‌تر است.<ref name="wa"/> در [[زاهدان]] ۴٫۶ گرم تریاک معادل یک مثقال تنها ۱۲۰٬۰۰۰ [[ریال]] قیمت دارد، که معادل ۱ [[دلار آمریکا]] می‌شود و یک کیلوگرم آن ۲۱۶ [[دلار آمریکا]] ارزش دارد.<ref name="ca">{{یادکرد وب | نشانی = http://www.caucaz.com/home_eng/breve_contenu.php?id=163&PHPSESSID=620bc5603b59d65608cd6b9ef157a35f | عنوان = 3grams of opium for 1 dollar | تاریخ بازدید = ۲۸ مه ۲۰۱۱ | نویسنده = چمکا، مکس | ناشر = Caucaz.com | زبان = انگلیسی}}</ref> این درحالی است که در [[زابل]] با ۱ [[دلار آمریکا|دلار]] می‌توان ۳۰ گرم تریاک خرید.<ref name="ca"/> یکی دیگر از دلایل مصرف زیاد تریاک در ایران به علاوهٔ قیمت پایین، این است که دولت در قبال تریاک سختگیرانه عمل نمی‌کند. بنا بر گزارش رسمی دولت ایران، در شهر [[تهران]]، روزانه ۴ تن تریاک مصرف می‌شود.<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.iranian.com/Opinion/2004/August/Drugs/index.html | عنوان = Low times: The drug problem | تاریخ بازدید = ۱۲ ژانویه ۲۰۱۱ | نویسنده = ب. بامداد | تاریخ = ۲۴ اوت ۲۰۰۴ | ناشر = The Iranian | زبان = انگلیسی}}</ref> با توجه به برآورد [[دفتر مقابله با مصرف مواد مخدر و جرایم سازمان ملل]]، سالانه ۴۵۰ تن تریاک در ایران مصرف می‌شود.<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://payvand.com/blog/blog/2010/06/24/united-nations-world-drug-report-2010-and-iran/ | عنوان = United Nations World Drug Report 2010 and Iran | تاریخ بازدید = ۲۰۱۱ | سال = ۲۰۱۰ | ماه = ۲۴ ژوئن | ناشر = payvand.com | زبان = انگلیسی}}</ref>
 
== تاریخچه ==
خط ۲۸:
 
=== ممنوعیت تریاک ===
در سال ۱۳۲۹ طرحی [[جهانشاه صالح]] وزیر بهداری لایحه‌ای برای ممنوعیت کشت خشخاش و تولید تریاک به مجلس سنا داد اما این لایحه متروک ماند تا آن‌که بار دیگر که به وزارت رسید، به دستور شاه در سوم تیر ۱۳۳۴ آن لایحه را دوباره احیا و تقدیم سنا کرد. او همچنین به تصویب هیئت دولت، دوره‌های ترک اعتیاد معتادان به تریاک را در بیمارستان‌ها و مدارس (هنگام تعطیلی) بنا نهاد.<ref name="A">{{یادکرد وب |عنوان=مذاکرات جلسه ۹۲ دوره هجدهم مجلس سنا سوم تیر ۱۳۳۴ |نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-92-%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D9%88%D9%85-%D8%AA%DB%8C%D8%B1-%D9%85%D8%A7%D9%87-1334}}</ref>
 
شمار معتادان کشور در آن سال‌ها بیش از یک و نیم میلیون نفر برآورد می شود که معادل هفت درصد کل جمعیت کشور بود. ۹۸ درصد این افراد، معتاد به تریاک یا شیره آن بودند. در همان زمان، هفتاد هشتاد درصد خودکشی‌ها با خوردن تریاک بود.<ref name="A"/>

پس از ممنوعیت کشت خشخاش و مصرف تریاک در سال ۱۳۳۴ شمار معتادان کاهش یافت اما با ورود تریاک از کشورهای همسایه به‌‌ویژه از طریق مرزهای شرقی کشور که ممنوعیتی در آن‌ها وجود نداشت، شمار معتادان دوباره رو به افزایش گذاشت.
 
دولت خط مشی تازه‌ای در سال ۱۳۴۷ در مورد کشت و مصرف تریاک در پیش گرفت. در این طرح معتادان به دو گروه ثبت‌نام شده یا کوپن‌دار و غیرقانونی تقسیم شدند. گروه نخست سن بالاتر از شصت سال داشتند و دولت برای تأمین نیاز آنان، کشت خشخاش را در نواحی محدودی با نظارت خود مجاز اعلام کرد.