گاه‌شماری عبری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
پیوند به بیرون
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه وظیفه تازه‌وارد
Shahab0921 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
'''گاهشماری [[زبان عبری|عبری]]''' که در میان [[یهودیان ایرانی|ایرانیان یهودی‌تبار]] به آن تقویم مختط یا مختلط نیز گفته می‌شود، آغاز آفرینش و خلقت [[آدم]] بر اساس [[کتاب پیدایش]] را مبدأ خود می‌داند. بر اساس سال‌های خورشیدی و ماه‌های قمری استوار است و به لحاظ کسری ده روزه سال قمری نسبت به خورشیدی، هر سه یا دو سال یک سال سیزده (۱۳) ماهه محاسبه می‌شود تا تناسب سال‌ها و ماه‌ها برقرار بماند.<ref>سالنامه کشور ایران. محمدرضا میرزازمانی. ۱۳۲۹ خورشیدی</ref>
بر سه‌پایه استوار است:
* [[سال]] خورشیدی]
* [[ماه]] قمری]
* [[هفته]] هفت روزه که هر یکشنبه آغاز می‌شود.
 
خط ۸۸:
|۲۹
|}
* در برخی سال‌ها، ماه حشوان ۲۹ روز و ماه کیسلو ۳۰ روز در برخی هر دو ۲۹ روز و در برخی دیگر از سال‌ها، هر دو ۳۰ روزه هستند. *ماه ادار ۲۹ روزه است اما در سالهی کبیسه، ادار اول ۳۰ روزه خواهد بود.
** ماه ادار ۲۹ روزه است اما در سالهی کبیسه، ادار اول ۳۰ روزه خواهد بود.
 
چون دوران چرخش ماه به دور زمین سی روز کامل نیست بلکه ۲۹ روز و ۱۲ ساعت و ۴۴ دقیقه است و نمی‌توان اعلام اول ماه را در بخشی از روز اعلام کرد، همان‌طور که در سفر بَمیدبار فصل ۱۱ و یه ۲۰ آمده‌است «تا روزهی یک ماه» و از این یه علما نتیجه گرفته‌اند که روزها را می‌توان برای شروع ماه برشمرد ولی ساعت‌ها را نه بدین خاطر برای کامل بودن روز، ماههی سال قمری را تقریباً به‌طور متناوب ۲۹ روزه و ۳۰ روز تعیین کرده‌اند.{{سخ}}با دانستن زمان حلول ماه قبل (فعلی) و اضافه کردن زمان یک روز و دوازده ساعت و ۱۰۸۰٫۷۹۳ ساعت می‌توان زمان حلول ماه بعد را محاسبه نمود و با اضافه نمودن زمان ذکر شده به حلول ماه بعد و ماههی آتی حتی تا انتهی جهان می‌توان حلول ماه‌ها را محاسبه کرد.{{سخ}}طبق یهٔ که از تورات ذکر شد، خد. آوند ماه نیسان را که خروج بنی اسرائیل از مصر در آن واقع شده‌است، اول ماههی عبری قرار داد و سیر ماه‌ها به نسبت این ماه شمرده می‌شوند (طبق ترتیب فوق). اما مبدأ شمارش سال در تقویم عبری یا به عبارت دیگر آغاز سال نو (تقویمی) از ماه تیشری (هفتمین) محسوب می‌گردد. نیز روشن است که در سالهی ۱۳ ماهه، ماه اَدار دوم به ترتیب ماه‌ها افزوده می‌شود. در این صورت مناسبت‌هایی که در ماه اَدار قرار دارند (مانند جشن پوریم) در دومین اَدار برگزار می‌گردند.{{سخ}}در تقویم عبری، سه نوع «سال» از نظر تعداد روزهی آن وجود دارد. با توجه به این که سال قمری معادل ۳۵۴ روز و ۸ ساعت و ۴۸ دقیقه می‌باشد، برای سهولت در محاسبات، در هر دوره به ترتیب اولین سال (غیر کبیسه) را ۳۵۳ روز در نظر می‌گیرند و آن را سال «ناقص» می‌نامند. دومین سال ۳۵۴ روز بوده و سال «عادی» نام دارد و سومین سال ۳۵۵ روز و با نام «کامل» شناخته می‌شود. هر یک از این سال‌ها اگر کبیسه باشد به ترتیب ۳۸۳ روز (سال ناقص)، ۳۸۴ روز (سال عادی) و ۳۸۵ روز (سال کامل) خواهد بود.{{سخ}}یکی از دلیل تنظیم تقویم به روش مذکور آن است که تا حد امکان سه روز تعطیل مذهبی به‌طور متوالی واقع نشود. زیرا در اکثر اعیاد مذهبی، انجام کار به مدت یک یا دو روز حرام اعلام شده‌است و قرارگیری این یام بلافاصله قبل یا پس از روز شنبه که در آن نیز کار کردن منع شرعی دارد، ایجاد اشکال می‌کند؛ لذا مقرراتی به شرح زیر دربارهٔ تقویم وضع شده‌اند: