بندر ماهشهر: تفاوت میان نسخه‌ها

|نام‌رسمی=بندر ماهشهر(معشور)

|زبان= عربی و فارسی ماهشهری( گویشی از زبان فارسی) و عربی ]{{سخ}}<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=1864 دانشنامهٔ جهان اسلام، سرواژهٔ بندر ماهشهر]، بازدید: اوت ۲۰۰۸.</ref>

|مساحت=۲۷۱۳هکتار طبق آمار سال ۱۳۸۵<ref name="وزارت مسکن و شهرسازی">وزارت مسکن و شهرسازی</ref>

'''بندر ماهشَهر به عربی معشور''' شهری است که در جنوب [[استان خوزستان]] کشور [[ایران]] با طول جغرافیایی ۴۹ درجه و ۱۳ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۰ درجه و ۳۳ دقیقه واقع شده‌است. شهر ماهشهر، مرکز [[شهرستان بندر ماهشهر]] است. ارتفاع این شهر از سطح دریا حدود ۳ متر می‌باشد. ماهشهر کنونی شامل دو بخش می‌باشد، ماهشهر قدیم و دیگری موسوم به ناحیهٔ صنعتی. بندر ماهشهر دارای مساحت ۲۷۱۳ هکتار می‌باشد.<ref>سایت وزارت مسکن و شهرسازی</ref> بندر ماهشهر دارای ۳۷۲ هکتار بافت فرسوده‌است<ref name="وزارت مسکن و شهرسازی">وزارت مسکن و شهرسازی</ref> که مساحت زیادی می‌باشد و حدود ۱۵٪ کل مساحت شهر است.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.razip.com/aboutus-mahshahr-fa.html |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۱۲ آوریل ۲۰۱۳ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130406044846/http://www.razip.com/aboutus-mahshahr-fa.html |archivedate=۶ آوریل ۲۰۱۳ |dead-url=yes}}</ref>

شهرهای اطراف آن شامل:از شمال به [[اهواز]]، از غرب به [[شادگان]]، از شرق به [[رامشیر]] و [[امیدیه]] از شمال شرق به [[شهرک آیت الله طالقانی]] (کورها) و از جنوب به [[خلیج فارس]] و از جنوب شرق به [[هندیجان]] ختم می‌شود. '''بندر ماهشهر''' همچون شادگان از معدود شهرهای ایران است که دارای خور - شاخه‌هایی از دریا که به خشکی منشعب می‌شوند - می‌باشد که مهم‌ترین آن‌ها [[خور موسی]] نام دارد که از نظر استراتژیک و اقتصادی بسیار حائز اهمیت است. خور موسی که در جنوب بندر ماهشهر قرار گرفته، دارای انشعابات زیادی است و یکی از این انشعابات از وسط شهر '''بندر ماهشهر''' می‌گذرد. البته در گذشته شاخه‌های دیگری هم در شهر داشته ولی از بین رفته‌اند. یکی از شاخه‌هایی که از بین رفته شاخه‌ای بوده که از خور اصلی شهر - که هنوز موجود است - شروع و به تقاطع خیابان‌های باهنر و چمران کنونی ختم می‌گردید. (مردم بومی به آن [[سده]] می‌گفتند).<ref>جغرافیای طبیعی ایران</ref> بندر ماهشهر از بومی های عرب است در چند سال پیش تعدادی مهاجران از اصفهان ، یزد به این منطقه به قصد کار در شرکت های پتروشیمی و گاز به این منطقه آمدن در این منطقه احساس تبعیض قومی خیلی به زبان می آید.

[[بندر معشور]]([[ماهشهر]])، در دورة [[صفویه]] و بعد از آن اهمیت چندانی نداشته و نامی از آن در کتب تاریخی و جغرافیایی نیامده‌است. [[جرج کرزن|لرد کرزن]] که در اواخر دورة [[قاجاریه]] به جنوب ایران سفر کرده بود، [[بندر معشور]] را بندری کوچک، که از دیرباز نام و نشان سابق خود را از دست داده، معرفی کرده‌است که حمل ونقل آن با قایقهای محلی صورت می‌گرفته‌است.<ref>(کرزن. ج ۲، ص ۴۸۲)</ref> در اوایل قرن چهاردهم شمسی / اواخر قرن نوزدهم میلادی، بندر ماهشهر [[بندر]] کوچکی بود که از آنجا کشتیهای محلی کالاهای وارداتی و صادراتی را برای قبایل عرب همسایه حمل می‌کردند.<ref name="ایرانیکا، ذیل مادّه">ایرانیکا، ذیل مادّه</ref> [[کازرونی]] فاصله آن را تا دریا یک فرسنگ و نیم ضبط کرده و می‌نویسد: «هنگام مد، آب دریا تا نیم فرسنگی بندر مذکور در آن [[خور]] می‌آید و سفاین کوچک و متوسط تا نیم فرسنگی بندر مذکور می‌آیند و آنچه محمول سفاین است از آن‌ها بیرون آورند و آن محل را «[[سِیف]]» (بندرگاه) می‌نامند و در ادامه از قلعه آن، تعداد خانه‌ها (سیصد خانه)، خراج آن سالانه ۱۲۰۰ قروش و یک رأس کُرّه که به شیخ [[ثامرخان]] می‌دادند، زنان که لباس شبیه به لباس عربی و مردان که لباسی مرکب از لباس عربی و عجمی می‌پوشیدند، و اهالی که به زبان عربی صحبت می‌کردند، یاد کرده‌است.»<ref>(کازرونی. ص ۳۴–۳۶)</ref>

بخش‌های بندر ماهشهر قدیم شامل: طالقانی، کوی آزادگان، فازهایفازهای۵٬۴٬۳٬۲٬۱٬۶ ۱،۲،۳،۴،۵،۶کویکوی گلستان، کوی سعدی، شهرک طالقانی (کوره‌ها)، شهرک رجایی (زنجیر)، شهرک مدنی و بافت قدیم که از خیابان‌های اصلی ان می‌توان به: خیابان امام خمینی، شهید منتظری، سعیدی، مطهری، شریفی، طالقانی، باهنر، ۲۲ بهمن و همچنین بازار قدیم (جنگ زده‌ها و روز) اشاره کرد.