برهوت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱:
'''بَرَهوت''' نام یک [[وادی]] در [[حضرموت|حَضرَموت]] واقع در [[یمن]] است کهغارنوردان درعمانی دامنه‌هایبرای آتشفشانیاولین آنبار به قعر "چاه معروفیدوزخ"، حفره‌ای عمیق در صحرای یمن رسیدند که در افسانه‌‎های محلی به همین"زندان ناماجنه" نیزمشهور هستاست.
 
در روایات اسلامی گفته شده که از این چاه بخارهای نامطبوع و بوهای ناخوشایند برمی‌خیزد و ژرفای آن چنان است که کسی به ته آن نمی‌رسد. به همین خاطر در حدیث‌های اسلامی برهوت را بدترین چاه‌های روی زمین و جایگاه [[ارواح]] [[کافر|کفار]] دانسته‌اند. در روایات اسلامی [[زمزم]] را بهترین چاه و برهوت را بدترین چاه نامیده‌اند. گوری در نزدیکی این چاه واقع شده که مسلمانان آن را منسوب به [[هود (پیامبر)|هود]] پیغمبر می‌دانند و در ماه [[شعبان]] زیارتگاه می‌شود.
این حفره طبیعی رازآلود در بیابانی در استان المهره یمن در مرز عمان واقع شده است. قطر دهانه آن ۳۰ متر است و عمق آن به ۱۱۲ متر می‌رسد.
 
 
 
به گفته محلی‌ها بوی نامطبوعی از این "چاه ممنوعه" به مشام می‌رسد که در باوری قدیمی منشاء آن "شیاطین محبوس" در آن هستند.
 
تیم غارنوردان عمان که به کف این چاه مرموز رسیدند می‌گویند آنجا مار و لاشه حیوانات مرده پیدا کردند اما خبری از اجنه و شیاطین نبود.
 
به گفته آنها لاشه پرندگان بوی نامطبوعی در چاه ایجاد کرده بود هر چند که این بو آنقدرها هم زیاد نبود.
 
محمد الکندی، پروفسور زمین‌شناسی در دانشگاه آلمانی فناوری در عمان به خبرگزاری فرانسه گفت در قعر چاه "مارهایی بودند که اگر کاری به کارشان نداشتی آنها هم سرشان به کار خودشان بود."
 
آقای کندی یکی از هشت غارنورد حرفه‌ای بود که هفته گذشته با طناب به کف حفره رسیدند در حالی که دو نفر از همکاران آنها از روی سطح زمین در عملیات شرکت داشتند.
 
او می‌گوید هدف از این عملیات "کشف یکی از عجایب و بخشی از تاریخ یمن" بود.
 
یکی از کشفیات جالب گروه سنگ‌های مرواریدگونه‌ رنگی بود که در اثر چکیدن قطرات آب شکل گرفته بود.
 
تیم غارنوردان نمونه‌هایی از سنگ‌ و خاک، آب کف حفره و همین طور لاشه حیوانات با خود برداشتند که درباره آن تحقیق کنند.
 
در طول قرن‌ها افسانه‌هایی نسل به نسل منتقل می‌شد که می‌گفت ارواح خبیثه و جن و شیاطین در این غار محبوس هستند و بعضی هم آن را "دروازه دوزخ" می‌دانستند.
 
بسیاری از ساکنان محلی روستاهای اطراف از ترس بدشگونی از سرک کشیدن به چاه و حتی حرف زدن درباره آن اجتناب می‌کنند.
 
== منابع ==