اهورامزدا آفرینندهٔ جهان است. مزدیسنان اهورامزدا را می‌پرستند. اهورامزدا خالق و داور همهٔ چیزهای مادی و معنوی و نیز آفریننده روشنی و تاریکی و برقرارکننده نظم هستی (اشه) است.<ref>نگاه کنید به اوستا، یسنا ۴۴</ref> او با اندیشیدن همه چیز را هستی بخشیده‌است، پس در واقع او از عدم می‌آفریند و با خود تنها است.
===[[امشاسپندان]] ===
برای اهورا مزدا در [[هرمزد یشت]]، در حدود شصت صفتِ نیک آورده شده و تقریباً همهٔ چیزهای خوب به وی منتسب شده‌است. همچنین او درمزدیسنا دارای هفت صفتِ برجسته زیر است:
[[سپنتا مینو]] یعنی مقدس‌ترین روان، [[خشثره ویرنه]] به گویش امروزی [[شهریور]] یعنی شهریار و پادشاهی که باید برگزیده شود، [[سپنته آرمیتی]] است یعنی پارسایی مقدس. [[هورتات]] به گویش امروزی [[خرداد]] به معنی جامعیت و رسایی و [[امرتات]] جاودانگی و بی‌مرگی. او [[اشه]] یعنی راستی و درستی و قانون ایزدی و پاکی است. همچنین [[وهومن|وهومَنَه]] است به معنی خوب‌منش. این صفات در مزدیسنا به نامِ [[امشاسپندان]] خوانده می‌شوند و پایه‌های کمال در دین زرتشتی برای رسیدن به روشنایی بی‌پایان است. از این هفت امشاسپندان است که هفت شهر عشق، هفت آسمان، هفت خوان اسفندیار، هفت خوان رستم، هفت سین، هفت کشور و… اقتباس شده‌است.
