پادشاهی سیسیل: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: افزودن ردههای همسنگ |
Mostafakhoch (بحث | مشارکتها) ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. |
||
خط ۶۰:
پادشاهان [[نورمنها|نورمن]] در قرن دوازدهم از تاری (نام سکه) استفاده میکردند که از سال ۹۱۳ در سیسیل به عنوان پول رسمی استفاده میشد. وزن یک تاری حدود یک گرم و طلا ۱۶ / ۳ قیراط بود. دینار عربی معادل چهار تاری و [[سولیدوس]] بیزانس شش تاری ارزش داشت. [۹] در پادشاهی، یک اونزا معادل سی تاری یا پنج فلورین بود. یک تاری بیست گرانی ارزش داشت. یک گرانا معادل شش دینار بود. پس از سال ۱۱۴۰، استفاده از سکه مس رومسینا متوقف شد و با فولیاریس جایگزین شد. بیست و چهار گلدان معادل یک هزاره بیزانس بود.
[[فریدریش دوم، امپراتور مقدس روم|فردریک دوم]]، [[امپراتوری مقدس روم|امپراتور مقدس روم]] پس از شکست تونسیها در سال ۱۲۳۱، [[اوگستالی]] را ضرب کرد. ضخامت آن در ۲۱ / قیراط و وزن آن ۵٫۲۸ گرم بود. این سکه در سال ۱۴۹۰، در پی پیروزی در سیسیل ضرب شد که معادل دو کات ونیزی بود. یک پیروزی به ارزش ۱۱ / آکوالیان بود. یک آکوالیان بیست گرانی ارزش داشت. در معاملات از tari و pichuli عمدتاً استفاده میشد.<ref name=":0"/>
== جوامع مذهبی ==
در زمان سلطنت نورمنها، چندین جامعه مختلف مذهبی در پادشاهی سیسیل با هم زندگی میکردند که شامل مسیحیان لاتین ([[کلیسای کاتولیک|کاتولیکهای روم]])، مسیحیان یونان زبان (کاتولیکهای یونان)، [[مسلمان]]ان و [[یهودیان]] بودند. اگرچه اعمال مذهبی محلی جریان داشت اما واقعیت این بود که مسیحیان لاتین افسار قدرت را در دست داشتند و تمایل داشتند که از مرجع [[مسیحیت]] لاتین (پاپ) طرفداری کنند. اسقفهای آیین یونان موظف بودند ادعاهای [[کلیسای لاتین]] در سیسیل را تشخیص دهند، در حالی که امیران محلی بر جوامع مسلمانان عملاً حکومت نمیکردند. مسیحیان یونانی زبان، مسیحیان لاتین و مسلمانان بهطور منظم با هم تعامل داشتند و از نظر اقتصادی، زبانی و فرهنگی در زندگی یکدیگر نقش داشتند. برخی با هم ازدواج هم میکردند. مسیحیان ساکن در یک منطقه عرب زبان ممکن بود اسامی عربی یا حتی مسلمان را بر خود برگزینند. در بسیاری از شهرها، هر جامعه مذهبی نظم اداری و قضایی خاص خود را داشت. در پالرمو، به مسلمانان اجازه داده میشد که در مساجد بهطور علنی اذان بگویند و مسائل حقوقی آنها توسط قاضیها، قضاتی که مطابق با قوانین اسلامی حکم میکردند، حل و فصل شود.
== منابع ==
|