قانون اساسی ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ehsan law86 (بحث | مشارکت‌ها)
توضیحات بیشتر و تکمیلی
ابرابزار
خط ۱۰:
هر یک از این اصول غیرقابل تغییر نیز در آرمان‌ها و اهداف رهبران استقلال و بنیانگذاران ایالات متحده ریشه دارد. بسیاری از مهاجران اروپایی و بازرگانان که از کنترل سیاسی و اقتصادی [[بریتانیا]] بر همه ارکان این کشور ناراضی بودند، هرگونه استبداد مطلقه را نفی کردند و برابری - البته برابری سفید پوستان ـ را سرلوحه روابط اجتماعی خود قرار دادند.
 
به دلیل وجود اعلامیه استقلال و خروج مستعمرات از سیطه کنترل حکومت بریتانیا، قانون اساسی ایالات متحده تدوین و جایگزین قواعد نظام حقوقی بریتانیا شد. گرچه قانون اساسی ۱۱ سال پس از امضای اعلامیه استقلال تنظیم گردید ولیکن قانون اساسی جدید دربردارنده حکومتی با آزادی‌هایی بود که نویسندگان آن را پیش‌بینی کرده بودند. رویایرؤیای آن‌ها ایجاد سه قوه مجزا برای حکومت بود: مقننه، مجریه و قضاییه. هر قوه اختیار تعدیل بخشی از حکومت را داشت به نحوی که یک قوه از حکومت هرگز تسلط کامل بر زندگی شهروندان آمریکایی نداشت.
 
[[بنیانگذاران آمریکا]] تلاش کردند تا سر حد امکان در [[اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا]] و همچنین در سند قانون اساسی، نظام حکومتی جدید را به گونه‌ای طراحی نمایند که از قدرت گرفتن فرد یا گروهی جلوگیری به عمل آورد و اجازه ندهد آزادی‌های فردی و اجتماعی شهروندان خدشه‌دار شود. این اصول در [[منشور حقوق]] تجلی یافت. به‌علاوه حفظ وحدت میان [[مستعمرات سیزده‌گانه]] و نفی سلطه [[فدرالیسم|دولت فدرال]] بر دولت‌های ایالتی نیز یکی دیگر از دغدغه‌های بنیانگذاران کشور جدید بود. این موارد بخش عمده‌ای از اصول و بندهای سند قانون اساسی را برخود اختصاص داده‌است.
خط ۲۵:
تاکنون از ۲۷ اصلاحیه قانون اساسی که از سال ۱۷۸۹ به تصویب رسیده‌است، ۲۶ مورد با استفاده از شیوه نخست و یک مورد به شیوه دوم تصویب شده‌اند که آن یک مورد نیز مربوط به اصلاحیه بیست ویکم در سال ۱۹۳۳ است.
 
ده متمم نخست آن به منشور حقوق موسوم است. متمم‌ها به پیشنهاد [[جیمز مدیسون]] بود؛ کسی که درنهایت چهارمین رئیس جمهوررئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا شد.
 
متمم‌ها، قانون اساسی آمریکا را تغییر می‌دهند یا چیزی به آن اضافه می‌کنند. این تغییرات می‌تواند به دو شیوه متفاوت صورت گیرد. نخست این‌که ابتدا دو سوم هر دو مجلس نمایندگان و سنا آن را تصویب کنند. سپس تصویب سه چهارم مجالس پنجاه ایالت را لازم دارد تا متمم تصویب شود. دومین شیوه اصلاح قانون اساسی بدین صورت است که دو سوم اعضای کنگره آن را مطرح می‌کنند که باید این پیشنهاد به تصویب دوسوم اکثریت برسد. یک مثال از تغییر قانون اساسی مربوط به نوزدهمین متمم آن در سال ۱۹۱۹ بود که به زنان حق رأی اعطا نمود. آخرین چالش عمده در خصوص قانون اساسی در سال 1972۱۹۷۲ اتفاق افتاد که در رابطه با متمم حقوق برابر بود؛ با این همه موفق به دریافت تعداد رأی لازم ازسوی ایالات نشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقدمه ای بر نظام حقوقی آمریکا، کانی جی کاسترن، ترجمه دکتر سید احسان حسینی، انتشارات خرسندی، ص 27.}}</ref>
 
دو شیوه دیگر اگر چه در قانون اساسی پیش‌بینی شده اما تاکنون در تاریخ ایالات متحده به مرحله اجرا گذاشته نشده‌است. در این دو شیوه ابتدا پیشنهاد تصویب اصلاحیه قانون اساسی از سوی کنوانسیون‌های ملی به کنگره داده می‌شود و کنگره باید آن را با دو سوم آراء تأیید نماید و سپس برای تصویب نهایی یا به مجالس قانونگذاری ایالت‌ها ارسال می‌شود یا اینکه در اختیار کنوانسیون‌های ملی قرار می‌گیرد. اما به هر حال در هر دوحالت، سه چهارم مجالس قانونگذاری ایالت‌ها یا کنوانسیون‌های ملی باید این پیشنهاد را تصویب نماید تا جنبه قانونی به خود بگیرد.
خط ۶۹:
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
 
[[رده:قانون اساسی ایالات متحده آمریکا|*]]
[[رده:اسناد رسمی آمریکا]]
[[رده:ایالات متحده آمریکا در ۱۷۸۷ (میلادی)]]
سطر ۷۷ ⟵ ۷۶:
[[رده:حقوق ایالات متحده آمریکا در ۱۷۸۹ (میلادی)]]
[[رده:سیاست در ایالات متحده آمریکا در ۱۷۸۹ (میلادی)]]
[[رده:قانون اساسی ایالات متحده آمریکا|*]]
[[رده:قانون در ۱۷۸۹ (میلادی)]]