وزارت علوم، تحقیقات و فناوری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: بجای⟸به‌جای |
ابرابزار |
||
خط ۴۶:
== آموزش عالی دوران معاصر ==
در حدود ۱۵۰ سال پیش (۱۸۵۲ میلادی) نخستین تلاش سازمان‌یافته برای ایجاد تحول در نهاد آموزش عالی ایران با تأسیس [[دارالفنون]] به نتیجه رسید، چنان‌که گفته‌اند نخستین آموزگاران دعوت‌شده برای تدریس در دارالفنون، فرانسوی و اتریشی بوده‌اند، زبان درسی، [[زبان فرانسوی|زبان فرانسه]]
در دارالفنون بیشتر استادان اولیه خارجی بودند و هر کدام یک نفر مترجم داشتند که بیشتر آن‌ها در آن رشته دارای اطلاعات پیشین بودند و در طول سال‌های بعد نیز معلمان خارجی بیشتر توسط شاگردانشان جایگزین شدند. دارالفنون تا پایان سده نوزدهم میلادی توسعه فراوان یافت و دولت هم از آن حمایت می‌کرد و فارغ‌التحصیلان آن به مشاغل بالای کشوری و لشکری دست می‌یافتند و شماری از آنان در تکوین [[جنبش مشروطه ایران|جنبش مشروطه]] نیز نقش داشتند.
خط ۵۴:
تا پیش از تأسیس دانشگاه تهران در ایران چند مدرسه عالی به روش مؤسسات آموزش عالی غربی تأسیس می‌شود که تقریباً همه به وزارتخانه‌ها وابسته بودند، چرا که هدف اساساً تربیت نیروی انسانی مورد نیاز دولتی بود. در سال ۱۳۰۰ شمسی [[پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران|مدرسه عالی فلاحت]]، در ۱۳۰۵ شمسی مدرسه تجارت، در ۱۳۱۰ [[دارالمعلمین عالی]]، در ۱۳۱۱ مدرسه دامپزشکی و در سال ۱۳۱۷ هجری قمری مدرسه عالی علوم سیاسی تأسیس شد.
پس از تأسیس [[دانشگاه تهران]]، در سال ۱۳۲۶ [[دانشگاه تبریز]] و سپس در سال ۱۳۲۸ [[دانشگاه شیراز]] به وجود آمدند و در سال‌های بعد [[دانشگاه مشهد]] (۱۳۳۵)، [[دانشگاه اصفهان|اصفهان]] (۱۳۳۷)، [[دانشگاه شهید چمران اهواز|اهواز]] (۱۳۳۷)، [[دانشگاه صنعتی امیرکبیر|دانشکده صنعتی پلی‌تکنیک تهران]] (۱۳۳۸)، [[دانشگاه ملی ایران]] (۱۳۳۹) و هنرسرای عالی (۱۳۴۲) به وجود آمد و تعداد مؤسسات آموزش عالی رو به کثرت گذاشت. از سال‌های ۱۳۴۰ به بعد به تدریج شمار بسیاری مؤسسات آموزش عالی به شکل وابسته به مؤسسات دولتی و وزارتخانه‌ها
در سال ۱۳۱۳ به موجب قانون مصوب ۸ خرداد مجلس شورای ملی، در دانشگاه تهران، چهار دوره کارشناسی ارشد پیوسته در رشته‌های برق، راه و ساختمان، معدن و مکانیک به وجود آمد. در سال ۱۳۴۹ حدود ۳۹ دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه تهران وجود داشت و تا سال ۱۳۵۳، به ۶۷ دوره رسید. نخستین فردی که دوره دکتری را به پایان رساند، مرحوم [[محمد معین|دکتر محمد معین]] بود که در سال ۱۳۲۱ در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. [[محمدابراهیم آیتی|دکتر محمد ابراهیم آیتی]] نیز در سال ۱۳۳۴ موفق به دریافت درجه دکترا شد. تا سال ۱۳۳۴، طول دوره آموزش پزشکی ۴ سال بوده و پس از آن به دوره ۷ ساله تبدیل شد.
خط ۶۴:
بنابر مطالعات [[سازمان همکاری و توسعه اقتصادی]]، در جهان بیش از ۶۰٪ پروژه‌های [[تحقیق و توسعه]] در حوزه‌های علمی و فنی توسط صنایع، ۲۰٪ توسط دانشگاه‌ها و ۱۰٪ توسط دولت‌ها انجام می‌شود.<ref>{{Cite book|url=http://www.oecd-ilibrary.org/science-and-technology/oecd-science-technology-and-industry-scoreboard-2015_sti_scoreboard-2015-en|title=OECD Science, Technology and Industry Scoreboard 2015: Innovation for growth and society|publisher=OECD|year=2015|isbn=9789264239784|pages=156|doi=10.1787/sti_scoreboard-2015-en|via=oecd-ilibrary.org|series=OECD Science, Technology and Industry Scoreboard}}</ref> بنابراین کارفرمای بخش عمده پروژه‌های پژوهشی دانشگاه‌ها، به‌ویژه دانشگاه‌های دولتی که حقوق‌بگیران دولت‌ها هستند، در [[کشورهای توسعه‌یافته]]، خود دولت‌ها می‌باشند؛<ref>{{یادکرد وب|عنوان=How universities can contribute to national development|نشانی=https://www.universityworldnews.com/post.php?story=20210219085636646|وبگاه=University World News|بازبینی=2021-11-08}}</ref> که در علوم کاربردی سپس امتیاز این نوآوری‌ها و محصولات پیشرفته حاصله را به [[بخش خصوصی]] واگذار می‌کنند؛ به‌طور مثال در ایالات متحده، دولت در سال ۲۰۱۷ بیش از ۵۵ میلیارد [[دلار آمریکا]] تنها در زمینه تحقیق و توسعه (علوم کاربردی) هزینه کرده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Global R&D: OECD spending on defense by country 2017|نشانی=https://www.statista.com/statistics/1102845/government-research-development-defense-spending-oecd-country/|وبگاه=Statista|بازبینی=2021-11-08|کد زبان=en}}</ref>
اما در ایران وزارت علوم، به‌جای واسپاری پروژه‌های علمی و فنی بلندمدت و میان‌مدت به دانشگاه‌ها و استادان، مقالات را که محصول فرعی پژوهش هستند؛ معیار ارزیابی علمی استادان قرار می‌دهد. نتیجه این امر آن است که استادان همواره به‌صورت پراکنده و بدون تمرکز موضوعی بر اهداف حقیقی، اقدام به پژوهش جهت تولید هرچه بیشتر مقالات علمی زودبازده برای ارتقای درآمد و رتبه علمی خود
== فهرست وزیران ==
| |||