چسب: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۰:
==== چسبهای آکریلیک ====
چسبهای ساختاری شامل منومرهای
کلروسولفونات پلی اتیلن، یک عامل سختکننده لاستیک است و کیومن
==== چسبهای غیر هوازی ====
خط ۸۴:
* چسبهای تماسی:
چسبهای تماسی احتمالاً از معروفترین چسبها بر پایه حلال هستند. اینها محلولهایی از پلیمر در حلال آلی هستند که در دو سطح بکار میروند تا متصل شوند. ماده اصلی این چسبها، لاستیک پلی کلروپرن (پلی کروپرن، پلی کلرو بوتادین) است و برای چسباندن روکشهای تزئینی و پلاستیکهای محکم دیگر مثل ABS, DVC به
* چسبهای پمادی:
خط ۹۲:
* محلولهای آبی و خمیرها:
نشاسته، ذرت و غلات، منابع عمده برای استفاده چسب هستند. موارد مصرف عمده برای چسباندن کاغذ، مقوا و منسوجات میباشد. کاربردهای آن شامل صفحات موجدار، پاکتهای کاغذی، پنچرگیری تیوپ، چسباندن [[کاغذ دیواری]] و چسبهای تر شدنی مجدد با آب میباشد. چسبهای تر شدنی توسط آب شامل پلی (وینیل الکل) (DVOH) که در تمبرهای پُستی مورد استفاده قرار میگیرند و از لاتکس صمغهای طبیعی (مثلاً صمغی و دکسترین) و [[پلی وینیل استات]] (DVN) همراه با مقدار زیادی DVOH پایدارکننده تولید میشوند. DVOH تنها پلیمر معروفی است که از
* امولسیونهای آبی:
اجزا ترکیبی برای پلیمریزه شدن
==== چسبهایی که به وسیله سرد کردن سخت میشوند ====
|