محمد جوکی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات خانواده سلطنتی|name=محمد جوکی|image=|alt=Muhammad Juki|birth_date={{birth date|1402|4|27|df=y}}|death_date={{death year and age|1445|1402}}|death_place=[[سرخس]],، [[امپراتوری تیموری]] <small>([[ایران]] امروزی)</small>|burial_place=[[آرامگاه گوهرشاد]],، [[هرات]]<ref>{{cite book|last=Barthold|first=Vasilii Vladimirovitch |authorlink=Vasily Bartold|title=Four Studies on the History of Central Asia|url=https://books.google.com/books?id=-twUAAAAIAAJ&pg=PA147|volume=2|year=1963|publisher=Brill Archive|page=147}}</ref>|house=[[دودمان تیمور]]|father=[[شاهرخ]]|mother=[[گوهرشاد بیگم]]|religion=[[اسلام]]}}

او کار نظامی خود را با نخستین لشکرکشی پدرش علیه [[قره‌قویونلو|قره‌قویونلوها]]ها در آذربایجان در سال‌های ۱۴۲۰–۱۴۲۱ آغاز کرد که طی آن، فرماندهی سپاه را بر عهده داشت.<ref name="ManzP402">{{harvtxt|Manz|2007|p=40}}</ref> در سال‌های بعد، او نقش مهمی در لشکرکشی‌های بزرگ شاهرخ داشت و به‌نظر می‌رسد که در دربار، حضوری مستمر داشته‌است. به نظر می‌رسد که او اغلب به مأموریت‌های ویژه‌ای که نیاز به دقت و ظرافت داشتند، مانند برخورد با حاکمان محلی و مرزنشینان، اعزام می‌شد.<ref name="ManzP2482">{{harvtxt|Manz|2007|p=248}}</ref><ref name="ManzP40">{{Harvard citation text|Manz|2007|p=40}}</ref> در سال‌های ۱۴۲۵–۲۶، باراک خان، حاکم [[اردوی زرین|گروه ترکان طلایی]] ادعایی را مطرح کرد و شروع به حمله به منطقهٔ سیغناق کرد. هرچند شاهرخ انجام یک لشکرکشی تلافی‌جویانه را ممنوع کرد، در سال ۱۴۲۷، محمد جوکی و [[الغ‌بیگ]] هر دو بدون توجه به فرمان پدر، لشکرکشی تلافی‌جویانه‌ای کردند. این امر منجر به شکست سنگین آن‌ها و بازگشت بی‌نظم آن‌ها به [[سمرقند]] شد.<ref>{{Harvard citation text|Manz|2007}}</ref>

در حالی‌که برادران محمد جوکی در سنین جوانی به‌عنوان فرماندار ایالت‌ها منصوب می‌شدند، او تنها در فاصلهٔ سال‌های ۱۴۲۹–۱۴۳۰ به فرماندهی در منطقهٔ [[ختل|خطلان]] منصوب شد.<ref name="ManzP248">{{Harvard citation text|Manz|2007|p=248}}</ref> پس از مرگ [[بایسنقر پسر شاهرخ]]، به‌نظر می‌رسد که محمد جوکی مورد علاقه یعلاقهٔ پدرش قرار گرفت و همچنین وارث مورد نظر او شد، اما مادرش با نامزدی او مخالف بود و [[علاالدوله پسر بایسنقر]] را به وی ترجیح داد.<ref name="BinbaşP54">{{cite book|last=Binbaş|first=İlker Evrim|title=Intellectual Networks in Timurid Iran: Sharaf al-Dīn 'Alī Yazdī and the Islamicate Republic of Letters|url=https://books.google.com/books?id=LsHgCwAAQBAJ&pg=PA54|year=2016|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-1-107-05424-0|page=54}}</ref><ref name="BartholdP1432">{{harvtxt|Barthold|1963|p=143}}</ref> گوهرشاد محمد جوکی را از مناصب قدرت کنار گذاشت و از نفوذ او در [[دیوان (سازمان اداری)|دیوان]] خودداری کرد. این امتیازها به علاءالدوله و همچنین برادرزادهٔ دیگرش [[عبداللطیف میرزا|عبداللطیف]] اعطا شده بود.<ref name="BartholdP143">{{Harvard citation text|Barthold|1963|page=143}}</ref><ref name="ManzP248"/> علاوه بر این، گوهرشاد فرزندان خود را در دربار سلطنتی، مورد احترام قرار نمی‌داد اما پسران برادران بزرگ‌تر خود را مورد احترام قرار داد.<ref name="ManzP248"/>

* تاج‌الاسلام‌خان: دختر [[قره عثمان]]، حاکم [[آق‌قویونلو|آق‌قویونلوها]]ها