پل‌های موقت خشایارشا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پل‌های موقت خشایارشا''' (به انگلیسی: Xerxes' Pontoon Bridges)، در سال ۴۸۰ قبل از میلاد و در خلال لشکرکشی او به [[آتن]] در [[دومین تهاجم ایرانیان به یونان]]، به فرمان او در تنگه [[داردانل]] و با به هم دوختن قایقهایقایق‌های دراز [[فنیقی‌ها|فنیقی]] ساخته شدند، تا [[آسیا]] را به [[تراکیه]] متصل کنند و لشکر انبوه [[خشایارشا]] را به [[اروپا]] انتقال دهند. روایت ساخته شدن این پل از [[هرودوت]] بر جای مانده‌است.<ref>Bagnall, N. (2006) ''The Pelopennesian War''. New York: Thomas Dunne Books</ref>

این پل‌های موقت یکی از شاهکارهای [[مهندسی]] و خارق‌العاده در جهان باستان هستند. تعریف ساده این معماری شِگِرف مُهندِسین فنیقی این است که آنها با نُبوغ حیرت‌آورشان پُلی از قایق بر روی بغاز ([[تنگه (دریا)|تنگه]]) داردانِل ساختند که نیروی زمینی ایران توانست از روی آن عبور کرده و وارد خاک یونان شود. نیروی دریایی [[ارتش]] ایران نیز از مسیرهای آبی و دریایی عبور کرد.

بر اساس روایت هرودوت، [[خشایارشا]] که در پی به پایان رسانیدن لشکرکشی پدرش [[داریوش]] به یونان بود، تجهیزات فراوانی برای لشکرکشی خود فراهم ساخت. او دستور داد قایقهاییقایق‌هایی را مجهز کنند و آنها را با ریسمانهاییریسمان‌هایی از [[پاپیروس]] و [[کتان]] به یکدیگر وصل کنند، تا پلی موقت برای عبور ارتش انبوهش به اروپا ساخته شود.<ref>Herodotus 7.21 and 7.25</ref> وقتی ارتش خشایارشا از [[سارد]] به ابیدوس در ساحل [[داردانل]] رسید. دو [[پل]] شناور ساخته شده بود که ابیدوس را به [[سستوس]] در آن سوی تنگه متصل می‌کرد. اما پلهایپل‌های مذکور به دنبال طوفانی نابود شدند. خشایارشا متصدیان سازندهٔ پل را گردن زد و روایت شده که دستور داد زنجیرهای بزرگ گداخته در دریای [[داردانل]] بیندازند و سربازانش سیصد ضربه شلاق به آب داردانل بزنند.<ref>Herodotus 7.35</ref>

[[خشایارشا]] سپس فرمان ساخت پلهایپل‌های جدیدی را صادر کرد. پلهایپل‌های جدید از به هم اتصال دادن کشتیهاکشتی‌ها و [[ترایریم|ترایریم‌]]های یونانی و فنیقی ساخته شد. ۳۶۰ [[کشتی (شناور)|کشتی]] برای ساختن پل شمال شرقی و ۳۱۴ کشتی برای ساختن پل جنوب غربی استفاده شد و برای تثبیت محل کشتیهاکشتی‌ها در انتهای تمام آنها لنگر به دریا انداخته شد. کشتیهاکشتی‌ها با استفاده از ریسمانهایریسمان‌های پاپیروس و کتان سفید به هم متصل شدند و با قرقره‌های بزرگ این اتصال مقاوم گردید. سه دهانه برای عبور قایقهای کوچک تعبیه شد. سپس برای ایجاد مسیر عبور مابین طنابهاطناب‌ها و روی کشتیها با خاک پر شده و روی آنها تخته‌های چوب گذاشته شد. تخته‌هایی نیز در دو طرف این عبورگاه از روی کشتیهاکشتی‌ها ایجاد شد تا اسبهااسب‌ها و حیوانات وحشت نکنند. عبور از داردانل هفت روز و هفت شب به طولبه‌طول انجامید و برای عبور سپاهیان از پل شمال غربی و برای عبور حیوانات از پل جنوب شرقی استفاده شد.<ref>Strassler, R. B. (2007) ''The Landmark Herodotus''. New York: Pantheon Books</ref><ref>Herodotus 7.55, 56</ref>

پس از عبور سپاهیان خشایارشا، پلهاپل‌ها بر جای خود باقی ماند. بعدها وقتی که گروهی از پارسیان به آسیا عقب نشستند، ویرانه ایویرانه‌ای از آنها برجای مانده بود که طوفانی دیگر آنها را تخریب کرده بود.<ref>Herodotus 8.117</ref>