برنامه درسی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اضافه کردن عنوان برنامه سالانه |
Mostafakhoch (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵:
در یک مقالهٔ سال ۲۰۰۷، [[ویلیام پاینار]] برنامه درسی را اینگونه تعریف کردهاست: «محل اندیشهورزی که در آن افراد برای تعریف خود و جهان کوشش میکنند». این کوشش که پاینار به آن اشاره دارد مربوط به شرح حال خود و نهادهاست که بسیار پیچیده میباشد و نیز نسلهای جدید که با جهانی متغیر مواجهاند که معمولاً به سختی توسط پیشینیانشان قابل تصور بودهاست. این کوشش که پاینار به آن اشاره دارد مربوط به شرح حال خود و نهادهاست که بسیار پیچیده میباشد و نیز نسلهای جدید که با جهانی متغیر مواجهاند که معمولاً به سختی توسط پیشینیانشان قابل تصور بودهاست.
گرچه تفکر و نوآوری برنامه درسی همواره در تعلیم و تربیت غرب وجود داشتهاست، برنامه درسی تا دهه ۱۹۲۰، عملاً به صورت یک رشته تحصیلی در نیامد. نخستین کتاب جامع دربارهٔ برنامه درسی در سال ۱۹۱۸ توسط فرانکلین بایت نوشته شد که استاد مدیریت آموزشی [[دانشگاه شیکاگو]] بود. او برای اولین بار نظام بازنگری گسترده سیستم شهری را در سال ۱۹۲۰ رهبری کرد. در حالی که اصلاح برنامه درسیی قبلاً به صورت یخش به بخش انجام میگرفت، بایت با اصلاح و بازنگری برنامه درسی کلیه مقاطع و موضوعات درسی بر یک مبنای واحد، گامی به جلو نهاد.<ref>قادری، مصطفی. (1383) بسترهای فهم برنامه درسی، تهران. انتشارات یادواره کتاب</ref> برنامه درسی پست مدرنیسم، پست مدرنیسم به صورتهای مختلفی مانند پسانوگرایی، [[پستمدرنیسم|پسامدرنیسم]]، فرامدرنیسم، [[فرانوگرایی]]، پسا تجددگرایی، پسا مدرنیته و … ترجمه شدهاست.
پست مدرنیسم یک جریان فلسفی، یک نیروی فرهنگی و یک چارچوب ذهنی است که گزینش گرایی، ابهام، عدم قطعیت، پیچیدگی، چندفرهنگ گرایی و اشکال متعدد درک و فهم از جهان و متون را مورد تأکید قرار
== برنامه درسی پست مدرنیسم درعصر جدید ==
برنامه ریزی درسی دوره پست مدرن بر گفتمانهایی تأکید دارد که درک فرهنگی، تاریخی، سیاسی، بومشناسی، زیباییشناسی، زبانی و تأثیر خود شرح حالنویسی برنامه درسی بر موقعیت انسان، ساختارهای اجتماعی و محیط زیست را ارتقاء بخشد نه بر برنامه ریزی، طراحی، اجرا، ارزشیابی غیرمتنی و رویدادهای بیارزش و اطلاعات جزئی و
برنامه درسی باید به دنبال نوعی تربیت تحولی باشد که باعث شود معلمان و دانش آموزان در یک سفر اکتشافی و امیدواری به کشف، به بررسی مسائل
▲برنامه ریزی درسی دوره پست مدرن بر گفتمانهایی تأکید دارد که درک فرهنگی، تاریخی، سیاسی، بومشناسی، زیباییشناسی، زبانی و تأثیر خود شرح حالنویسی برنامه درسی بر موقعیت انسان، ساختارهای اجتماعی و محیط زیست را ارتقاء بخشد نه بر برنامه ریزی، طراحی، اجرا، ارزشیابی غیرمتنی و رویدادهای بیارزش و اطلاعات جزئی و سطحی…
▲برنامه درسی باید به دنبال نوعی تربیت تحولی باشد که باعث شود معلمان و دانش آموزان در یک سفر اکتشافی و امیدواری به کشف، به بررسی مسائل بپردازند…
رابطه فلسفه و آموزش در دنیای پست مدرتیسم
فلسفههای آموزش و پرورش اغلب به زبانی غیرقابل فهم به [[دانشجویان]] ارائه میشوند و فیلسوفان آموزش و پرورش اغلب بخش فلسفه و آموزش را باهم قبول ندارند در حالی که ماکسی نتیجه میگیرد که فلسفه، آموزش و رهبری در مکتب پست مدرن تفکیک نمیشوند. فلسفه آموزش و پرورش باید فراتر
برنامه درسی گفت و گوهای پیچیده فرهنگی در مورد تجربههای آموزشی است (قادری، مصطفی، ۱۳۹۴).
سطر ۴۳ ⟵ ۴۲:
== تمرکز و عدم تمرکز ==
یکی از موضوعات اساسی در برنامهریزی درسی، میزان تمرکز یا عدم تمرکز برنامه درسی است. میزان تمرکز برنامه درسی به صورت طیفی است که یک سر آن تمرکزگرایی مطلق و سوی دیگر آن عدم تمرکز کامل است. البته این دو حالت ممکن نیستند و برنامههای درسی کشورهای مختلف در حالتی بین این دو وضع است. در تمرکز مطلق که ممکن است در سطوح متفاوت سیاسی، اقتصادی، مدیریتی، آموزشی و نظایر آن وجود داشته باشد، تمام اختیارات در دست حکومت مرکزی است و هیچ گونه حق تصمیمگیری به واحدهای موسسهای پایینتر داده نمیشود و همگی، مجری سیاستهای حکومت مرکزی هستند. در سر دیگر طیف، یعنی در عدم تمرکز مطلق، حکومت مرکزی تمام اختیارات را به واحدهای موسسهای پایینتر واگذار میکند.<ref>کتاب برنامه ریزی درسی در عصر پست مدرن (1393). پاتریک اسلاتری. ترجمه دکتر صمد ایزدی، دکتر مصطفی قادری و فاطمه حسینی. انتشارات آورای نور</ref>
== جستارهای وابسته ==
|