نینجا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نینجا''' (یا در [[ژاپن]] '''شینوبی''') به مبارزان مخفی در دوران [[تاریخ ژاپن#دوران فئودالی|ژاپن فئودال]] گفته می‌شود. نینجا در لغت امروزی به هنرجویان رشته [[نینجوتسو]] گفته می‌شود. نینجاها تخصصشان در جنگ‌های غیرمتعارف بود. آن‌ها معمولاً برای [[جاسوسی]]، [[خرابکاری]]، نفوذ، [[ترور]]، [[جنگ چریکی]] و عملیات هایعملیات‌های مختلف و گاهی هم برای مبارزات مستقیم استخدام می‌شدند و از [[مهارت رزمی]] و روش جنگی نینجوتسو استفاده می‌کردند.<ref name="ratti 1991 325">{{Harvnb|Ratti|Westbrook|1991|p=325}}</ref> کاربرد این کلمه به هنرجویان مهارتهای رزمی نینجوتسو اشاره دارد. نینجاها در مقابل سامورایی‌ها بودند. سامورایی‌ها نجیب زادگانینجیب‌زادگانی بودند که از طبقه بالای جامعه محسوب میشدندمی‌شدند و از لحاظ مهارت و فن، حرفه‌ای بودند. نینجاها از طبقه پایین جامعه و اکثرااکثراً کشاورز یا کارگر بودند که تحت ظلم و ستم قرار گرفته بودند و از این رو هنر نینجوتسو را آموخته و به نینجاهایی تبدیل شدند که وحشت بر دل ساموراییسامورایی‌ها ها می انداختمی‌انداخت.نینجا هانینجاها به دلیل اینکه از طبقه بالا نبودند و نمیتوانستندنمی‌توانستند در مقام هایمقام‌های دولتی باشند معمولامعمولاً برای افراد خاصی کار میکردندمی‌کردند و اکثرااکثراً عملیات ترور انجام میدادندمی‌دادند.

یک تفاوت مهم نینجاها با سامورایی‌ها این است که سامورایی‌ها اگر نتوانند مأموریتشان را انجام دهند [[هاراکیری]] (خودکشی) یا [[سپوکو|سپّوکو]] میکنند،می‌کنند، اما نینجاها هر کاری می‌کنند که مأموریتشان را به درستی انجام دهند.

در افسانه‌های ژاپنی آمده که نینجاها از نسل هیولایی هستند که نیمی انسان و نیمی [[کلاغ]] بود. بر اساس بیشتر منابع تاریخی نینجاها به تدریج خود را به عنوان نیروی مخالف همتایان طبقه بالاتر خود یعنی سامورایی‌ها در دوران حکومت [[فئودال]]‌ها بر [[ژاپن]] مطرح کردند و تکامل این هنر رزمی بین قرن ششم تا نهم میلادی در ژاپن اتفاق افتاد. پس از سقوط [[دودمان تانگ]] در چین در سال ۹۰۷ میلادی، تعدادی از فرماندهان نظامی چینی به ژاپن آمدند و تاکتیک‌ها و نظریات جدید جنگی را با خود به این جزیره آوردند. در دهه ۱۰۲۰ میلادی هم [[راهب|راهبان]] [[آیین بودایی|بودایی]] چینی وارد ژاپن شدند و دانش [[پزشکی]] و نظریات جنگی خود را هم که بسیاری از آن‌ها از [[هند]] ریشه گرفته و در [[تبت]] و نقاط مختلف چین تکامل یافته بود به ژاپن آوردند و روش‌های خود را به راهبان جنگجوی ژاپنی و اولین طایفه‌های نینجا آموختند. دایسوکه توگاکوره سامورایی خلع‌شده، و کاین دوشی راهب جنگجوی چینی، نخستین نینجاهایی بودند که برای اولین بار قواعدی را برای این هنر رزمی تدوین کرده و جانشینان دایسوکه نیز نخستین ''نینجا ریو'' یا مدرسه نینجوتسو را با نام ''توگاکوره ریو'' تأسیس کردند. نینجوتسو به این ترتیب رقیبی برای مکتب [[بوشیدو]] [[سامورایی|سامورایی‌ها]]‌ها شد. سامورایی‌ها وفاداری و شرافت را بر هر چیز مقدم می‌داشتند و بوشیدو سیستم رزمی آن‌ها بسیار اصیل و منسجم بود اما روش‌های جنگی آن‌ها همیشه کارآمد نبود. برتری نینجاها درست در همین مسئله بود. نینجاها انجام مأموریت به هر شکل ممکن را بر هر چیز مقدم می‌داشتند. حمله ناگهانی، مسموم کردن، [[فریب]] و جاسوسی از نظر سامورایی‌ها ناجوانمردانه بود اما از روش‌های اصلی رزمی '''نینجاها''' به‌شمار می‌آمد.<ref>[http://asianhistory.about.com/od/warsinasia/p/NinjaProfile.htm History of the Ninja] By Kallie Szczepanski, About.com</ref>

پرونده:Ninjato.png|[[نینجاتو]] یکی از شمشیر هایشمشیر‌های معروف مورد استفاده توسط نینجا هانینجا‌ها شمشیری شبیه به [[کاتانا]] اما کوتاه تر و بدون قوس

[[رده:نینجا| ]]