آلودگی حرارتی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: افزودن رده‌های همسنگ
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد.
خط ۱۰:
افزایش دمای آب منجر به کاهش محتوای [[اکسیژن]] محلول در آب می‌شود. این تغییرات باعث آسیب ماهی‌ها، [[دوزیستان]] و سایر موجودات آبزی می‌شود. همچنین آلودگی گرمایی منجر به ایجاد برخی تغییرات [[متابولیکی]] در موجودات آبزی می‌گردد. افزایش سرعت متابولیسم سلولی همانند فعالیت آنزیمی از جمله این تغییرات است که نتیجه آن افزایش میزان مصرف غذا در این موجودات نسبت به قبل از تغییرات ایجاد شده در دمای آب است. افزایش سرعت متابولیکی منجر به کاهش منابع در دسترس می‌شود و در این شرایط سازگاری به دمای بالاتر برای موجودات آبزی یک مزیت محسوب می‌شود. با این تغییرات در زیست‌بوم، [[زنجیره غذایی]] جدیدی شکل می‌گیر. د هرچند ممکن است که برخی گونه‌های آبزیان در برابر جریان تفکیک‌کننده موجودات، مقاومت کنند، اما در نهایت [[تنوع زیستی]] در این مکان کاهش می‌یابد.
 
افزایش دمای آب منجر به کاهش اکسیژن در آب‌های عمیق‌تر می‌شود. اگر میزان غذای مورد نیاز [[باکتری]]‌ها نیز به میزان کافی در دسترس باشد، شرایط برای رشد انواع بی‌هوازی این ریزموجودات مهیا می‌شود. تعدادی از موجودات آبزی نیز در دمای بالای محیط قادر به بازیابی توازن جمعیتی خود نیستند. تولیدکنندگان ابتدایی در زنجیره غذایی نیز تحت تأثیر دمای آب قرار می‌گیرند. چون در این شرایط رشد گیاهان دریایی افزایش می‌یابد و از میزان [[طول عمر]] گونه‌های آبزی کاسته می‌شود.
 
تغییر در دمای آب حتی به میزان یک تا دو درجه[[سانتی‌گراد]] نیز می‌تواند منجر به تغییرات زیادی در فعالیت متابولیکی [[سلولی]] شود. تغییرات عمده سلولی شامل این موارد است: کاهش نفوذپذیری مورد نیاز برای فرایند [[اسمز]] در [[غشای سلول]]، ایجاد تجمعات پروتئین‌های سلول و تغییر در [[متابولیسم]] [[آنزیم]]ی. این تغییرات بر مرگ و میر و تولیدمثل این موجودات تأثیر می‌گذارد.<ref name=":0">{{Cite journal|date=2013-07-24|title=Consequences of thermal pollution from a nuclear plant on lake temperature and mixing regime|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0022169413003909|journal=Journal of Hydrology|language=en|volume=496|pages=47–56|doi=10.1016/j.jhydrol.2013.05.023|issn=0022-1694}}</ref><ref name=":1">{{Cite journal|last=Abbaspour|first=M|date=2005|title=Modeling of thermal pollution in coastal area and its economical and environmental assessment|journal=International Journal of Environmental Science and Technology|volume=2}}</ref>
 
آنزیم‌ها دارای ساختار [[پروتئین]]ی هستند. افزایش بیش از حد در دمای آب منجر به تغییر در ساختار چهارم پروتئین‌ها می‌گردد. در دماهای بالا پیوند بین هیدروژن و گروهای [[گوگرد]] دار شکسته شده و ساختار آنزیم‌های تأثیرگذار در حفظ حیات سلولی تغییر کرده و کارایی خود را از دست می‌دهند. تغییر در آنزیم‌ها مشکلاتی از قبیل عدم توانایی سلول در شکستن مواد مغذی ایجاد می‌کند؛ بنابراین حتی با وجود منابع غذایی، موجودات [[آبزی]] دچار [[سوء تغذیه]] می‌شوند.
 
در موارد محدود، گرم شدن آب می‌تواند تأثیرات مطلوبی بر زیست‌بوم داشته باشد. این موارد بیشتر در آب‌های فصلی و تحت عنوان غنی‌سازی گرمایی شناخته می‌شود. به عنوان مثال [[گاو دریایی]] در زمستان در محلهای تخلیه آب گرم بهتر می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد و متخصصان معتقد هستند که با حذف این آب‌های گرم در زمستان از جمعیت این جانداران کاسته می‌شود.<ref name=":2">{{Cite journal|date=2013-07-24|title=Consequences of thermal pollution from a nuclear plant on lake temperature and mixing regime|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0022169413003909|journal=Journal of Hydrology|language=en|volume=496|pages=47–56|doi=10.1016/j.jhydrol.2013.05.023|issn=0022-1694}}</ref>