در سال ۹۹۰ هـ. [[جلال الدین اکبر]] خواست مهابهاراتا به فارسی ترجمه شود. دانشوران هندو دعوت شدند تا اطلاعات بیشتری در اختیار اکبر بگذارند و از آن پس کار ترجمهٔ آن کتاب به [[نقیب‌خان]] واگذار گردیدشد. ملا عبد القادر بدایونی نیز برای انجام ترجمهٔ آن مأموریت یافت و پس از چهار ماه کوشش ۱۸ بابِ آن به نثرِ فارسی برگردانده شد. بخش‌های دیگر را ملا شیری، نقیب‌خان و حاجی سلطان [[تهانیسری]] به پایان رسانیدند. بدین ترتیب ترجمهٔ مهابهاراتا با همکاری عده‌ای از درباریان اکبر بوقوعانجام پیوستشد و اکبرشاه آن را «[[رزم‌نامه]]» نامید و تعداد زیادی از صحنه‌های جنگ مهابهاراتا به دستور اکبرشاه به وسیلهٔ نقاشان دربار او نقاشیتصویرگری شد. ابوالفضل پیشگفتاری بر آن افزود و به‌طوری‌که در آخرپایان آنکتاب ذکر شده‌است کار ترجمه این حماسه بزرگ هندوان در سال ۹۹۵ هـ. اتمام یافت.
