ستاره نوترونی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خنثیسازی نسخهٔ 35513377 از 37.98.88.148 (بحث): با اشاره به منبع ارقام را ویرایش کنید. برچسب: خنثیسازی |
جز تمیزکاری |
||
خط ۱:
[[پرونده:Neutron star cross section-en.svg|thumb|upright=۱٫۲۵]]
ستارهٔ نوترونی به انگلیسی Neutron Star هستهٔ [[رمبش گرانشی|فروپاشیشدهٔ]] ستارهٔ [[ابرغول]] پرجرمیاست که [[جرم (فیزیک)|جرم]] آن در مجموع بین ۱۰ تا ۲۹ [[جرم خورشیدی]] بودهاست بهویژه اگر ستارهٔ فروپاشیده غنی از فلز بودهباشد.<ref>{{Cite journal |last1=Heger |first1=A.|last2=Fryer |first2=C. L.|last3=Woosley |first3=S. E.|last4=Langer |first4=N.|last5=Hartmann |first5=D. H.|year=2003|title=How Massive Single Stars End Their Life|journal=[[Astrophysical Journal]]|volume=591 |issue=1|pages=288–300|arxiv=astro-ph/0212469|bibcode=2003ApJ...591..288H|doi=10.1086/375341|s2cid=59065632}}</ref>وقتی یک ستاره ذخیره هلیم خود را به پایان
بجز در مورد [[سیاهچاله]]ها و برخی از اجرام [[فرضیه|کمتر شناختهشده]] (مانند [[سفیدچاله]]، [[ستاره کوارکی]] و [[ستاره عجیب]]). ستارههای نوترونی
▲بجز در مورد [[سیاهچاله]]ها و برخی از اجرام [[فرضیه|کمتر شناختهشده]] (مانند [[سفیدچاله]]، [[ستاره کوارکی]] و [[ستاره عجیب]]). ستارههای نوترونی کوچکترین و متراکمترین ستارگانی هستند که تاکنون شناخته شدهاند.<ref>{{cite book|title=Compact Stars: Nuclear Physics, Particle Physics and General Relativity|edition=illustrated|first1=Norman K.|last1=Glendenning|publisher=Springer Science & Business Media|year=2012|isbn=978-1-4684-0491-3|page=1|url=https://books.google.com/books?id=cCDlBwAAQBAJ}} [https://books.google.com/books?id=cCDlBwAAQBAJ&pg=PA1 Extract of page 1]</ref> هنگامی که ستارهٔ پر جرمی به شکل [[ابرنواختر]] منفجر میشود، گاهی هستهٔ آن میتواند سالم و برجا بماند. اگر جرم هسته بین ۱٫۴ تا ۳ [[جرم خورشیدی]] باشد پدیدهٔ طبیعی [[گرانش]]، آن را فراتر از مرحلهٔ [[کوتوله سفید]] متراکم میکند تا جایی که [[پروتون]]ها و [[الکترون]]ها برای تشکیل [[نوترون]]ها به یکدیگر فشرده میشوند. این نوع شیء آسمانی ''ستاره نوترونی'' نامیده میشود. وقتی که شعاع ستارهای ۱۰ کیلومتر (۶ مایل) باشد، انقباضش متوقف میشود. برخی از ستارگان نوترونی در زمین به شکل [[تپ اختر]] شناسایی میشوند که با چرخش خود، ۲ نوع اشعه(امواج رادیویی و اشعه ایکس) منتشر میکنند. تعداد اندکی از ستاره های نوترونی امواجی با نور مرئی از خود منتشر می کنند. ستاره ای نوترونی در سحابی خرچنگ وجود دارد که در هر ۳۰ ثانیه یکبار تپ هایی با نور مرئی ارسال میکند؛ عملا خاموش و روشن می شود.
تفاوت
جرم خورشید رسید هسته دوباره توان نگهداری و تحمل نیروی
▲ستاره های نوترونی جاذبه ای قوی دارند به طوری که اگر یک موشک بخواهد از سطح هسته به دور آن مدار تشکیل دهد باید شتاب اولیه ای به اندازه نصف سرعت نور داشته باشد. همچنین این ستاره ها بسیار چگال هستند. برای این که تصور بهتری از یک ستاره نوترونی در ذهن به وجود بیاید، میتوان فرض کرد که تمام جرم خورشید در مکانی به وسعت نصف تهران جا داده شده است؛ یعنی یک قاشق از ستاره نوترونی یک میلیارد تن جرم دارد.(یک سر سوزن از ماده تشکیل دهنده ستاره نوترونی دقیقا به اندازه دو برابر بزرگترین کشتی باری جهان جرم دارد).سرعت چرخش این ستاره ها یکسان نیست سرعت چرخش سریعترین این ستارهها به دور خودشان تا ۷۰۰ دور در ثانیه هم میرسد(سرعترین خردکن های آشپزخانه سرعت چرخششان به ۵۰۰ دور در ثانیه میرسند)کندترین چرخش نیز به یک دور در ۸ ثانیه میرسد؛ این چرخش به سان ساعت بسیار دقیق با روند بسیار بسیار آهسته کند میشود. به عنوان مثال ستاره نوترونی که در هر ثانیه یک دور میزند پس از صد سال در هر ۱٫۰۰۰۰۰۳ ثانیه یک دور میزند، به عبارت دیگر پس از یک میلیون سال هر ۱٫۰۳ ثانیه یک دور میزند.
▲تفاوت ستاره های نوترونی با سیاهچاله ها این است که ستاره های نوترونی پس از رمبش هسته جرمشان به ۱/۵ برابر خورشید می رسد اما هنگامی که هسته رمبش پیداکرد و جرمش به ۳ برابر یا بیشتر از
▲جرم خورشید رسید هسته دوباره توان نگهداری و تحمل نیروی جاذبه ی ناشی از خودش را نخواهد داشت و دوباره رمبش می یابد و این فرایند همچنان ادامه خواهد داشت تا هسته به چگالی بی نهایت برسد.
این ستارگان هنگام انفجار برخی از [[ابرنواختر]]ها به وجود میآیند. پس از انفجار یک ابرنواختر ممکن است به خاطر فشار بسیار زیاد حاصل از [[رمبش]] مواد پخش شده ساختار اتمی همهٔ عناصر شیمیایی شکسته شود و تنها اجزای بنیادی بر جای بمانند.
سطر ۳۹ ⟵ ۳۸:
[[رده:ستارگان]]
[[رده:ستارههای نوترونی]]
[[رده:نوترون]]▼
[[رده:ماده نامتعارف]]
▲[[رده:نوترون]]
|