سازمان انتقال خون ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 34297703 از IBTO PR (بحث) برگردانده شد: وپ:بخش‌بندی را ببینید (TW)
برچسب: خنثی‌سازی
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۳۱:
پیش از سال ۱۳۲۴ [[انتقال خون|انتقال خون‌های]] پراکنده در [[ایران]] در بیمارستان‌های مختلف انجام می‌شده‌است ولی در این مورد شواهد قابل اعتمادی وجود ندارد. پس از آن در سال ۱۳۳۱ به‌طور هم‌زمان «بانک خون ارتش» توسط [[محمد علی شمس]] و مرکز انتقال خون [[جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران|شیر و خورشید سرخ]] سابق توسط [[احمد آژیر]]، تأسیس و شروع به کار نمود.
 
در زمینه تهیه [[فراورده‌های خون]]، مرکز خون ارتش از ۱۳۴۰ به بعد اقدام به تهیه فراورده‌های سلولی ([[گلبول قرمز]] متراکم و [[پلاکت]] متراکم) و پلاسمایی (رسوب کرایو و [[پلاسمای منجمد تازه]]) در حد محدود نمود و در همین سال‌ها بود که با همکاری [[انستیتو پاستور ایران]] اقدام برای پالایش [[پلاسمای خون|پلاسما]] و تهیه فراورده‌های آن صورت گرفت. در اوایل دهه پنجاه شایعاتی به گوش می رسید که افرادی سود جو با همکاری بعضی از پزشکان اقدام به دریافت خون از معتادان به مواد مخدر و افراد الکلی میکنند و این خونها را به بیمارستانها می فروشند که این عمل نه تنها بیماری های خطرناکی را برای دریافت کنندگان خون ایجاد ‌کرده حتی باعث مرگ تعدادی از بیماران شده است.
 
سرانجام با تأسیس سازمان انتقال خون ایران در سال ۱۳۵۳ کوشش‌های چند ساله به ثمر رسید و [[انتقال خون]] در ایران قانونمند شد. در واقع قبل از سال ۱۳۵۳ مراکز متعددی در ایران با امکانات محدود در بیمارستان‌ها، [[ارتش]] و [[شیر و خورشید سرخ]] جهت تأمین خون بیماران نیازمند فعالیت می‌کردند ولی با تأسیس سازمان انتقال خون در ایران به همت [[فریدون علاء]] در سال ۱۳۵۴ این سیستم وارد مرحله جدیدی شد.
 
در حال حاضر سازمان انتقال خون در ایران بالاترین و تنها مرجع تصمیم‌گیری در زمینه تأمین و توزیع خون و [[فراورده‌های خونی سالم]] در سطح کشور است و تمامی تصمیم گیری‌ها در ارتباط با فراورده‌های خونی مستقیماً به این سازمان مربوط است.