امضای دیجیتال: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن ردهٔ «امضای دیجیتال» به کمک توفاویکی رده |
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0.9.2 |
||
خط ۲۴:
امضاهای دیجیتال اغلب برای به انجام رساندن امضاهای الکترونیکی به کار می‌روند. در تعدادی از کشورها، مانند [[آمریکا]] و کشورهای [[اتحادیه اروپا]]، امضاهای الکترونیکی قوانین مخصوص به خود را دارند. هرچند، قوانین دربارهٔ امضاهای الکترونیکی همواره روشن نمی‌سازند که آیا امضاهای دیجیتال به درستی به کار گرفته شده‌اند یا اهمیت آن‌ها به چه میزان است. در حالت کلی قوانین به شکل واضح در اختیار کاربران قرار نمی‌گیرد و گاهی آنان را به گمراهی می‌کشاند.
امضای دیجیتال در بسیاری از کشورها ازجمله ایران، از لحاظ قانونی پشتیبانی می‌شود. [[قانون تجارت ایران|قانون تجارت]] الکترونیکی که در سال 1382 به تصویب [[مجلس شورای اسلامی]] رسیده است، مهمترین سندی است که امضای دیجیتال را ازنظر قانونی پوشش می دهد. ماده 7 این قانون به‌صراحت بیان می‌کند «هرگاه قانون وجود امضا را لازم بداند [[امضای الکترونیک|امضای الکترونیکی]] مکفی است»<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|تاریخ=1382|نشانی=https://rc.majlis.ir/fa/law/show/93997|عنوان=قانون تجارت الکترونیکی|نویسنده=مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی|بازبینی=۱۸ اكتبر ۲۰۲۱|archive-date=۸ مه ۲۰۲۱|archive-url=https://web.archive.org/web/20210508044332/https://rc.majlis.ir/fa/law/show/93997|url-status=dead}}</ref>. طبق ماده 10 این قانون، امضای الکترونیکی مطمئن باید دارای شرایط زیر باشد:
الف- نسبت به امضاکننده منحصربه فرد باشد.
| |||