محمد رنجبر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ابرابزار |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶:
|تیمهای مربیگری = [[تیم ملی فوتبال ایران|ایران]]
}}
'''محمد رنجبر''' ملقب به «رئیس» (زاده دی ۱۳۱۳<ref>{{یادکرد وب |نشانی=https://doublestar.ir/2020/03/17/با-نامآوران-قلعهی-آبی؛-محمد-رنجبر/ |عنوان=نسخه آرشیو شده |بازبینی=30 آوریل 2020 |archive-date=19 مارس 2020 |archive-url=https://web.archive.org/web/20200319105504/http://doublestar.ir/2020/03/17/%D8%A8%D8%A7-%D9%86%D8%A7%D9%85%E2%80%8C%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%82%D9%84%D8%B9%D9%87%E2%80%8C%DB%8C-%D8%A2%D8%A8%DB%8C%D8%9B-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B1%D9%86%D8%AC%D8%A8%D8%B1/}}</ref> – درگذشته ۸ تیر ۱۳۸۳) بازیکن و مربی سابق [[فوتبال]] ایران بود. وی سابقه بازی در باشگاههای [[باشگاه فوتبال شاهین کرمانشاه|شاهین]]، [[باشگاه فوتبال
== سالهای نخست ==
خط ۴۰:
او همچنین عضو و کاپیتان تیم ملی ارتش ایران هم بود. به دنبال پایان دوران بازیگری، رنجبر به مربیگری روی آورد و کلاس [[دتمار کرامر]] را در ژاپن با موفقیت پشت سر گذاشت. در پنجمین دوره جام ملتهای آسیا (۱۹۷۲ - [[تایلند]]) ایران به دومین قهرمانی خود رسید، ایران در این دوره از مسابقات با سر مربیگری مرحوم محمد رنجبر پا به مسابقات گذاشت و موفق شد در بازی فینال با دو گل [[علی جباری]] و [[حسین کلانی]] دو بر یک [[کره جنوبی]] را شکست دهد. کار رهبری وی در تیم ملی فوتبال بسیار کوتاه بود و بعد از مسابقات جام استقلال درشهریور ماه سال ۱۳۵۱ از کار کنار گذاشته شد. وی به همراهِ خانواده خود مدتی در کشور آمریکا ساکن بود و اندکی پیش از انقلاب ۵۷ به ایران بازگشت. رنجبر مدتی را در شهر خود سپری کرد و در میانه دهه شصت با مسئولیت مدیر تیم استقلال به این تیم آمد. آخرین مسئولیت رنجبر در دوران پیری او در اختیارش قرار گرفت. رنجبر در دی ماه سال ۱۳۷۹ در حالیکه ۶۷ ساله بود مدیر تیم ملی بزرگسالان شد و تا سال ۱۳۸۱ این مسئولیت را بر عهده داشت. او در بهار سال ۱۳۸۳ فوت کرد.
[[پرونده:محمد رنجبر سرپرست فنی استقلال.jpg|بندانگشتی]]
ایشان به علت تفاوت در نوع دیدگاه، تا اواخر عمر از خدمت به فوتبال ایران محروم بودند که نهایتاً توسط آقای مهندس [[محسن صفایی فراهانی|صفایی فراهانی]] مجدداً به عنوان مدیر فنی و سرپرست تیم در دوره آقایان [[میروسلاو بلاژویچ|بلاژویچ]] و [[برانکو ایوانکوویچ|برانکو]] به کار فراخوانده شدند و در دوره برانکو ایوانکوویچ به همراه تیم ملی در بازیهای آسیایی پوسان در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت جام قهرمانی نیز شدند. [[کنفدراسیون فوتبال آسیا]] در سال ۲۰۱۰ و بعد از فوت این بازیکن سرشناس ایرانی در کوالالامپور و طی یک مراسم باشکوه در راستای تقدیر از مربیان برتر قاره آسیا لوح ستاره طلایی را به پسر ایشان (احمدرضا رنجبر) اهدا نمود. لازم است ذکر شود شخصیت با ثبات و رسمی و عقبه نظامی (افسر پلیس با درجه سرهنگی) عامل اصلی لقب رئیس برای ایشان بود که تمامی بازیکنان هم دوره با مدیریت فنی وی به قدرت رنجبر برای مدیریت بحرانهای روانی و فنی تیم ملی در آن دوره اذعان دارند. از بازیکنان سرشناس که خاطرات مشترک زیادی با این پیشکسوت دارند میتوان از آقایان [[علی دایی]]، [[علی کریمی]]، [[مهدی مهدویکیا|مهدی مهدوی کیا]]، [[کریم باقری]]، [[جواد نکونام]]، [[یحیی گلمحمدی|یحیی
== پانویس ==
|