توافق‌نامه بن (افغانستان): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mostafakhoch (بحث | مشارکت‌ها) ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. |
Add 2 books for ویکی‌پدیا:تأییدپذیری (20230511)) #IABot (v2.0.9.4) (GreenC bot |
||
خط ۳:
== پیش‌زمینه ==
{{اصلی|کنفرانس بن}}
در دسامبر سال ٢٠٠١، ٢٥ افغان برجسته تحت نظارت سازمان ملل در [[بن]]، [[آلمان]] برای تصمیم گیری در مورد برنامه‌ای برای اداره کشور باهم دیدار کردند. تصمیم بر این شد تا از رهبران جهادی که به اندازه کافی قادر به ایجاد اختلال در روند ساخت دولت بودند، نیز دعوت به‌عمل آید و به‌زودترین فرصت [[گردهمایی بزرگ اضطراری|لویه‌جرگه اظطراری]] انجام شود.<ref>{{Cite book|title = Warlords, Strongman Governors, and the State in Afghanistan|url = https://archive.org/details/warlordsstrongma0000mukh|last = Mukhopadhyay|first = Dipali|publisher = Cambridge University Press|year = 2014|isbn = 9781107595859|pages = [https://archive.org/details/warlordsstrongma0000mukh/page/n41 26]}}</ref> در نتیجه در ٢٢ دسامبر ٢٠٠١، [[دولت موقت افغانستان]] متشکل از ٣٠ عضو تحت ریاست یک رئیس برای مدت شش‌ماه افتتاح‌شد و قرار شد پس از انجام انتخابات توسط یک مقام انتقالی دو ساله دنبال شود.
یکی از بخش‌های توافق‌نامه بن<ref name="UN_S20011154_page9">{{UN document |docid=S-2001-1154 |type=Document |body=Security Council |year=2001 |document_number=1154 |page=9 |accessdate=2008-08-26|title=Annex I - International Security Force}}</ref> ایجاد [[نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت|نیروی بین‌المللی کمک به امنیت (ISAF)]] بود<ref>{{UN document |docid=S-RES-1386(2001) |type=Resolution |body=Security Council |year=2001 |resolution_number=1386 |accessdate=2007-09-21|date=20 December 2001}} - ([[wikisource:United Nations Security Council Resolution 1386|UNSCR 1386]])</ref> که پس از [[قطعنامه ۱۳۸۶ شورای امنیت|قطعنامه ١٣٨٦ شورای امنیت]] [[سازمان ملل متحد]] [[آیساف]] را تأسیس کرد.
خط ۱۳:
توافق‌نامه بن چارچوبی برای قانون اساسی بعدی که در سال ٢٠٠٤ نوشته‌شد و انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان پس از آن قرار گرفت. این لزوم به وجود نهادهای قدرتمند و متمرکز دولتی تأکید می‌کرد، زیرا این کشور قبلاً برای ارائه خدمات و خدمات امنیتی به ساختارهای غیررسمی و قدرت‌های منطقه‌ای اعتماد کرده‌بود.
نقشه راه دولت‌سازی که با توافق‌نامه بن ایجاد شد، الگوی نامناسبی برای پرونده افغانستان بود و بعداً منجر به طیف وسیعی از موضوعات از جمله فساد دولت و بی کفایتی شد. از آنجا که توافق‌نامه بن نتوانست اختیارات مشترکی را در دولت افغانستان فراهم‌کند، باعث ایجاد جنگ داخلی بین دو "شبکه نخبگان" کشور و اتحاد شمال با فراکسیون پشتون شد. در نتیجه، اتحاد شمال بیشتر مواضع کابینه را در دولت افغانستان به عهده گرفت و از توانایی‌های زیادی برای تصمیم گیری برخوردار شد. این انحراف در قدرت سیاسی و رقابت‌های فراگیر درون کابینه در گزارش اولیه [[بانک جهانی]] ذکر گردید که "حتی در دولت مرکزی، اختلافات سیاسی فعلی، اجماعات معنی‌دار عناصر اصلی سیاست‌های برنامه جامع اصلاحات اداری را غیرممکن می کند. … <ref>{{Cite journal|last=Blum, Rogger|first=Jugen, Daniel|date=24 April 2016|title=Public Service Reform in Post-Conflict Societies|journal=World Bank I2i Fragile and Conflict State Impact Evaluation Research Program|pages=15–17}}</ref>" ناکامی‌های بعدی دولت افغانستان، از جمله ناتوانی در ارائه خدمات اساسی امنیتی و اجتماعی، ناشی از "مدل بازسازی فوق العاده جاه‌طلبانه" بود که در توافق‌نامه بن گنجانده شده‌بود.<ref>Mukhopadhyay, Dipali. "Warlords as Bureaucrats: The Afghan Experience." ''Carnegie Middle East Programme 101'', Carnegie Endowment for International Peace (2009): Web.</ref> به‌دنبال این چالش‌ها، دولت افغانستان در امور عمومی پیمان‌سازی و دلالی سبک غیررسمی‌تری به‌خود گرفت. در نتیجه، توافق‌نامه بن را می‌توان عقب نشینی بزرگی در توسعه افغانستان به‌عنوان یک کشور و هم‌زمانی اقلیم‌های سیاسی دانست.<ref>{{Cite book|title=Warlords, strongman governors, and the state in Afghanistan|url=https://archive.org/details/warlordsstrongma0000mukh|last=Dipali.|first=Mukhopadhyay|date=2014|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-1107023925|oclc=964850930}}</ref>
== قانون اساسی افغانستان ==
| |||