ایل زنگنه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Iraq ethno 2003.jpg|180 px|بندانگشتی|نقشه قومی-مذهبی عراق]]

 

 

<ref name="ReferenceA">کرمانشاه و تمدن دیرینه آن، ایرج افشار سیستانی،انتشارات نگارستان، چاپ دوم، تهران1381</ref><ref>http://www.ashayer.ir/index.aspx?siteid=1&pageid=160</ref><ref>جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی، دکتر حشمت الله طبیبی،انتشارات دانشگاه تهران، آذرماه1371</ref><ref>http://www.iranicaonline.org/articles/asayer-tribes</ref><ref>تبارشناسی قومی وحیات ملی. اسماعیل یوردشاهیان.انتشارات فرزان روز. تهران۱۳۸۰، چاپ اول. ص۱۷۳و174</ref><ref>تاریخ شهریاری، سعیدنفیسی، ناشراقبال، تهران1317، ص25</ref><ref>https://books.google.com/books?id=XzptAAAAMAAJ&dq=Kalhor+Kurd&focus=searchwithinvolume&q=zangeneh+Kurd</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = https://rch.ac.ir/article/Details/14740 |عنوان =زنگنه | ناشر =[[دانشنامه جهان اسلام]] |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۹ اوت ۲۰۲۱}}</ref> معین الدین طنزی ایل زنگنه را جزو قلمرو [[اتابکان لر کوچک|اتابکان لر]] دانسته‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://ensani.ir/fa/article/83930/پژوهشى-درباره-شیخعلى-خان-زنگنه |عنوان =پژوهشی دربارهٔ شیخعلی خان زنگنه | ناشر =پرتال جامع علوم انسانی |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۴ اوت ۲۰۲۱}}</ref> محل زندگی بیشتر آن‌ها در [[کرمانشاه]] است و همچنین در [[استان کردستان|کردستان ایران]] و [[خوزستان]] و ایلام تا داخل مرزهای [[عراق]] محدوده گسترششان است. بخشی از ایل زنگنه در [[کردستان عراق]] و ارمنستان و عثمانی زندگی می‌کنند. اکثر زنگنه‌ها ساکن [[استان کرمانشاه]] با تمرکز در مناطق [[ماهیدشت]] و سرفیروزآباد ([[دهستان عثمانوند|عثمانوند]]) و شهرستان اسلام‌آباد غرب روستای قلعه هرسم و روستاها و دهستانهای اطراف حد فاصل شهر حُمِیل یا با گویش محلی حُمِیل تا گردنه شاهبداغ یا با گویش محلی شابِیاخ و در سُنقُرکُلیایی و شمال عراق هستند. ایل زنگنه همچنین در مناطقی از ایران از جمله [[استان ایلام]]، [[استان لرستان]]، [[استان چهارمحال و بختیاری]]، [[استان همدان]] (از جمله شهرستان‌های [[نهاوند]] [[ملایر]] و [[تویسرکان]])، [[استان خوزستان]] و [[استان فارس]] (از جمله شهرستان‌های شیراز، فسا، مهر ، [[لامرد]] و روستای زنگنه بن رود) و آذربایجان و گروه کثیری در استان‌های شمالی و خراسانات زندگی می‌کنند. از زنگنه در منطقهٔ کرمانشاهان به عنوان ایل مادر یاد می‌شود، چرا که ده‌ها ایل از ایل زنگنه منشعب شده‌است.<ref name="دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ۱">[https://cgie.org.ir/fa/news/212948 مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی: ''بین تاریخ محلی و تاریخ مرکزنشینان همیشه گسلی هست''، نوشته‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۶؛]بازدید در ۲ فروردین ۱۳۹۹.</ref> در زمان [[نادرشاه]]، سه طایفه از ایل زنگنه، به منطقه جانکی، [[بختیاری]] کوچ داده شدند، که بعدها بتدریج در [[ایل بختیاری]] ادغام شدند.<ref name="autogenerated1" /><ref name="autogenerated4" /><ref>{{یادکروب وب |url=http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=130&avaid=5450 |title=وبگاه سی‌جی‌آی‌ای |accessdate=۱۷ نوامبر ۲۰۰۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20121107053451/http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=130&avaid=5450 |archivedate=۷ نوامبر ۲۰۱۲ |dead-url=yes}}</ref><ref name="autogenerated2">[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=4419 جانَکی<!-- عنوان تصحیح‌شده توسط ربات -->]</ref> در زمان صفویه نیز طوایفی از ایل زنگنه کرمانشاه به فارس نقل مکان کرده و در این ناحیه توطن نمودند. بخشی از طوایف زنگنه نیز در [[ایل قشقایی]] ادغام گشته‌اند.<ref name="autogenerated1" /> بخشی از این ایل نیز تحت عنوان زنگنهٔ دشتستان، در ناحیه شرق [[بوشهر]] زندگی می‌کنند.<ref name="autogenerated4" /> بسیاری از زنگنه‌های کشور عراق در محلی به نام علیای آوه سپی زندگی می‌کنند و بخشی از زنگنه‌ها در قاره اروپا و کشورهای سوئد و آلمان سکنی گزیده‌اند.<ref name="ReferenceA" />{{سخ}}[[دانشنامه ایرانیکا]] بخشی از [[کرکوک]] در [[کردستان عراق]] را از ایل زنگنه دانسته‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/kurdish-tribes |عنوان =KURDISH TRIBES | ناشر =[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۱۲ فوریه ۲۰۱۵}}</ref> <ref>http://www.khabaronline.ir/detail/713720/World/middle-east</ref><ref>http://www.aryanews.com/News/120171003172410903/زندگينامه-جلال-طالباني-تصاوير</ref><ref>http://www.hamshahrionline.ir/details/384158/world/westasia</ref>