آنکوس مارکیوس: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴:
== خاندان ==
پدر وی مارکیوس نام داشت، که پدر او نیز به نام مارکیوس، از دوستان نزدیک [[نوما پومپیلیوس]] محسوب می شد. همچنین مادر او ''پومپیلیا'' نامیده می شد که او نیز دختر نوما پومپیلیوس به شمار می آمد. بر طبق نوشتۀ [[فستوس]]، مارکیوس نام خانوادگی آنکوس داشت که آن را بر روی سلاح کج و معوج خویش درج کرده بود.<ref> مشارکت کنندگان ویکی پدیای انگلیسی، بازبینی در 29 سپتامبر ۲۰۱۰ </ref>
== پادشاهی ==
آنکوس مارتیوس، به جای تولوس هوستیلیوس امپراطور روم شد و حکمت سپاهیگری او را، دستور کار خویش ساخت. به گفتۀ دیون کاسیوس، آنکوس دریافت که: برای کسانی که میخواهند در صلح به سر برند، کافی نیست از تبهکاری دوری جویند.... اما هرچه آدمی بیشتر شوق صلح داشته باشد، گزندپذیرتر می شوند. آنکوس دانست که آرامش طلبی نمی تواند انسان را نگاه دارد، مگر آن که با فراهم آوردن ساز و برگ جنگ همراه باشد؛ و همچنین دریافت که شوق رهایی از یوغ بیگانه، کسانی را که شور این رهایی را ناسزاوار در سر داشته اند، بزودی به خاک سیاه نشانده است.<ref> تاریخ تمدن، ویل دورانت، ترجمه: دکتر حمید عنایت و دیگران، جلد سوم(قیصر و مسیح)، چاپ هفتم، صفحه: 16 </ref>
== اقدامات ==
بر طبق نوشته [[لیوی]] یا همان [[لیویوس]]، نخستین اقدام مارکیوس به عنوان پادشاه روم، مأمور کردن [[پونتیفکس ماکسیموس]] برای نسخه برداری کردن از متن های موجود پیرامون رسوم و آیین ها و مراسم مذهبی متداول در روم بویژه به نقل از تفسیرها و اظهارات نوما پومفیلیوس بود تا امکان عرضۀ این متون برای عموم فراهم گردد، و رسوم و آیین های مذهبی هرگز مورد غفلت قرار نگیرند و مناسک و آداب مربوط به آن به درستی صورت پذیرند.
او با موفقیت در برابر لاتین ها جنگید، و تعدادی از آنها را بر روی تپه آونتین سرکوب نمود.<ref> مشارکت کنندگان ویکی پدیای انگلیسی، بازبینی در 29 سپتامبر ۲۰۱۰ </ref>
مطابق نوشته های لیویوس، این جنگ توسط لاتینی ها آغاز شد، چراکه آنان پیش بینی می کردند که آنکوس همچنان پیگیر و دنباله روی معاهده صلح اتخاذ شده توسط پدربزرگش، نوما پمفیلیوس خواهد ماند. با این تصور لاتین ها نخست شروع به تاخت و تاز در سرزمین رم نمودند. وقتی سفارت روم برای جبران خسارت های به بار آمده از این تاخت و تازها، از لاتین ها درخواست غرامت نمودند، لاتینی ها پاسخی تحقیرآمیز به آنها دادند. بر این اساس آنکوس به لاتین ها اعلان جنگ نمود. با توجه به آنچه که لیویوس نوشته است، بیانیه جنگی رومی ها، بیانیه ای قابل توجه است . چرا که این اولین باری است که رومی ها با استفاده از مناسک و آیین های فتیال ها اعلام جنگ کرده اند.
سطر ۱۸ ⟵ ۲۰:
آنکوس مارکیوس، با وضعیت تازه ای که در ارتش روم فراهم ساخته بود، راهپیمایی منظم خود و سپاهیانش را، از رم به سمت شهر لاتینی پولیتوریوم (واقع در نزدیکی شهر لانویوم)، آغاز کرد و به صورت طوفانی بر این شهر و اهالیش فرود آمد. ساکنان این شهر از سرزمین خویش رانده شدند و به عنوان شهروندانی جدید، وادار به اقامت بر روی تپه آونتین واقع در رم گردیدند. این شهروندان تازه، پس از جنگ با سابین ها و آلبان ها، از سنت های رومی پیروی کردند و در جامعه رم ادغام شدند. وقتی که پس از خروج این لاتینی ها از شهر پولیتوریوم، لاتینی های دیگری متعاقبا این شهر خالی را اشغال نمودند، آنکوس دوباره به این شهر هجوم آورد و این بار البته شهر را کاملا تخریب و نابود نمود. اهالی روستاهای لاتینی تلنائه و فیکانا نیز در این زمان از سرزمینشان اخراج شده و روستاهایشان تخریب گردید.
جنگ آنکوس با قبایل لاتین، سپس در شهر لاتینی مدولّایا متمرکز گردید. این شهر پادگانی قوی داشت و به خوبی تجهیز شده و به صورت شهری غنی درآمده بود. درگیری های متعددی در خارج از شهر رخ داد و در نهایت پیروزی نصیب رومی ها گردید. آنکوس مارکیوس با غنایم بسیار به رم بازگشت. بیشتر لاتینی ها، به عنوان شهروندان جدید به رم آورده شدند و در پای تپه آونتین و در نزدیکی معبد مورسیا اسکان داده شدند.<ref> مشارکت کنندگان ویکی پدیای انگلیسی، بازبینی در 29 سپتامبر ۲۰۱۰ </ref>
== یادگارها ==
سطر ۲۹ ⟵ ۳۲:
به جای آنکوس مارکیوس، لوسیوس تارکوئینیوس پریسکوس بر تخت سلطنت نشست، حال آن که وی توسط فرزندان آنکوس مارکیوس کشته شد.
خاندان اشرافی مارکیوس رکس، که از پاتریسین های رومی محسوب می شدند، از اعقاب و نوادگان این پادشاه می باشند، و هم در طی دوران جمهوری و هم در دوران امپراتوری رم، همچنان اهمیت و برجستگی خویش را حفظ نمودند.<ref> مشارکت کنندگان ویکی پدیای انگلیسی، بازبینی در 29 سپتامبر ۲۰۱۰ </ref>
== پانویس‌ها ==
| |||