نعمت‌الله مکری جیحون‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴:
اجداد حاج‌ نعمت‌الله از خوانین ایلاتی کرد، موسوم به جَلد بودند که اولین نشانه‌های آن‌ها را می‌توان در قرن هشتم هجری بازیافت. خاندان حاج نعمت مسلمان‌های سنی بودند، اما بخشی از آنها جدا شدند و مذهب شیعه را برگزیدند و بعد از آن گروهی از آنها به مسلک [[اهل حق]] پیوست. یکی از عرفای بزرگ اهل حق به نام آقا عباس مقارن با سلطنت [[محمد شاه قاجار]] در جیحون‌آباد، روستایی در غرب ایران از توابع استان [[کرمانشاه]]، سکنا گزید. در بین پیروان آقا عباس یکی از سرسپردگان اهل حق از طایفه جلد، به نام بیان بگ ثانی، از خاندان حاج نعمت‌الله بود.<ref> [[ژان دورینگ]]، [[روح نغمات]] ص ۲۲ </ref>
 
نعمت‌الله در جیحون‌آبادمتولد شد، او را از این‌رو نعمت‌الله نامیدند، زیرا زمان تولدش مصادف بود با پایان قحطی سختی که در سال‌های ۱۲۴۹ – ۱۲۵۰ شمسی مرگ و میر فراوانی را باعث شده بود. <ref>[http://www.hadjnemat.com وب‌گاه حاج نعمت‌الله جیحون‌آبادی] </ref> نعمت‌الله هشت سالی بیش نداشت که پدر خود میرزا بهرام را از دست داد و در حدود سه سال بعد مادرش بی‌بی خان نیز از دنیا رفت. میرزا غلامعلی عموی حاج نعمت‌الله که از خوانین معتبر آن ناحیه بود، کفالت نعمت‌الله، برادر و خواهرش را به عهده گرفت.<ref> لیلی انور، ملک‌جان نعمتی ص ۲۵</ref>
نعمت‌الله هشت سالی بیش نداشت که پدر خود میرزا بهرام را از دست داد و در حدود سه سال بعد مادرش بی‌بی خان نیز از دنیا رفت. میرزا غلامعلی عموی حاج نعمت‌الله که از خوانین معتبر آن ناحیه بود، کفالت نعمت‌الله، برادر و خواهرش را به عهده گرفت.<ref> لیلی انور، ملک‌جان نعمتی ص ۲۵</ref>
 
خانواده‌ی حاج نعمت‌الله از خرده مالکین و جزو محترمین آن منطقه محسوب می‌شدند. همگی آنها اهل معرفت و دانش بودند. به همین سبب نعمت‌الله توانست مانند پدر و عمویش تحصیل کند و به کار اداری اشتغال یابد. در دوران جوانی به راهنمایی عمو و با تکیه بر بضاعت و دانش ادبی، چندی منشی دیوانخانه‌ی حکومتی کرمانشاه شد، اما بعد از مدتی آنجا را ترک گفت و سرپرستی امور املاک عمو را بر عهده گرفت.<ref>[[ژان دورینگ]]، [[روح نغمات]]</ref>
سطر ۱۲ ⟵ ۱۱:
 
==تحولی درونی==
در حدود سال ۱۲۸۰ شمسی، یک تجربه‌ی عمیق معنوی سبب تحول درونی او شد. بعد از این واقعه از فعالیت‌های دنیوی کناره گرفت، جامه‌ی درویشان بر تن کرد و تا پایان عمر به روزه و ریاضت و سلوک عارفانه، و همچنین تعلیم و تربیت حق‌جویان پرداخت. حاج نعمت‌الله گرچه در قید انتشار عقاید و الهاماتش نبود ولی با این وجود در آغاز تحول روحی‌اش، چند درویش جذب شخصیت او شدند و بدین ترتیب اولین حلقه‌ی یاران تشکیل شد و این حلقه کم‌کم وسعت یافت به طوری که بعد از مدت کوتاهی قطب معنوی هزاران مرید در آن ناحیه شد و همچنین افراد بسیاری در محل زادگاهش او را قدیس می‌شماردند.<ref>[[دانشنامهٔ ایرانیکا]] ممبرادو، حاج‌نعمت‌الله جیحون‌آبادی</ref> <ref> [[ژان دورینگ]]، [[روح نغمات]] ص ۲۲و ۲۴ </ref> <ref> لیلی انور، ملک‌جان نعمتی ص ۲۵</ref>
 
حاج‌نعمت‌الله در ۸ اسفند ۱۲۹۸ در گذشت. جسد او در تکیه‌ی جیحون‌آباد در کنار مزار یارعلی، کوچک‌ترین فرزندش، به خاک سپرده شد.<ref>[http://www.hadjnemat.com وب‌گاه حاج نعمت‌الله جیحون‌آبادی] </ref>