مسجد پادشاهی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز کمی ویرایش |
||
خط ۳۲:
[[پرونده:Badshahi Mosque Entrance gate July 1 2005.jpg|thumb|270px| ورودی اصلی مسجد بادشاهی یا ''دروازه عالمگیر'' که مقابل [[قلعه لاهور]] قرار دارد و بعدها به ساختمان اصلی مسجد افزوده شده است.]]
'''مسجد بادشاهی''' {{اردو|بادشاهی مسجد}} یا '''مَسجـِدِ پادْشاهی''' و یا '''مسجدِ عالَمگیری''' یکی از مساجد تاریخی [[پاکستان]] است که در شهر [[لاهور]] واقع شده است. این مسجد به دستور [[اورنگ‌زیب عالمگیر]]، آخرین امپراتور [[گورکانیان|گورکانی هند]] در سال [[۱۶۷۳ (میلادی)|۱۶۷۳ ]]
از مسجد بادشاهی به عنوان نقطه تحولی در تاریخ معماری [[شبه‌قاره هند]] یاد می‌شود که همه شکوه و زیبایی دوره گورکانی در آن متمرکز شده است.
خط ۴۹:
== مشخصات ==
این مسجد گنجایش حدود ۵۰٬۰۰۰ نمازگزار را دارد و معماری آن به سبک معماری دوره [[گورکانیان هند|گورکانی]] یا مغولی است که ارتباط زیادی با [[معماری ایرانی]] دارد. مسجد بادشاهی یکی از شاهکاری [[معماری]]، [[کاشی‌کاری]] و [[نجاری]] ایرانی است و ظاهر و حالتی شاخص، وسیع و با شکوه دارد. معماری و طراحی مسجد بادشاهی به ویژه از نظر نما دارای توازن و هماهنگی نزدیکی با [[مسجد جامع دهلی]] در هند است که در سال ۱۶۴۸م توسط پدر اورنگ‌زیب، امپراتور [[شاه جهان]]، ساخته شده است. اما برخلاف مسجد جامع دهلی که مناره‌های آن [[هشت ضلعی]] است مناره‌های این بنا مقطعی [[مربع]] شکل دارند.▼
▲مسجد بادشاهی از شاهکاری [[معماری]]، [[کاشی‌کاری]] و [[نجاری]] ایرانی است و ظاهر و حالتی شاخص، وسیع و با شکوه دارد. معماری و طراحی مسجد بادشاهی به ویژه از نظر نما دارای توازن و هماهنگی نزدیکی با [[مسجد جامع دهلی]] در هند است که در سال ۱۶۴۸م توسط پدر اورنگ‌زیب، امپراتور [[شاه جهان]]، ساخته شده است. اما برخلاف مسجد جامع دهلی که [[هشت ضلعی]] است مناره‌های این بنا مقطعی [[مربع]] شکل دارند.
نمای خارجی مسجد بادشاهی را با سنگ‌های حکاکی شده تزئین کرده‌اند و به‌ویژه از فرم [[لوتوس]] بهره گرفته‌اند که شکل عمده آن برجسته است. لبه بالایی دیوارها با کنگره‌های زیبایی آراسته شده است و سنگ مرمر بر زیبایی بنا افزوده است
| |||