مانوئل دی الیویرا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mjbmrbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.1) (ربات افزودن: da, de, es, eu, fi, fr, gl, id, it, ja, ka, ml, pl, pt, ru
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲:
| محل مرگ =
|imdb_id = 210701 }}
'''مانوئل کاندیدو پینتو دی اُلیویرا ''' {{پرتغالی|Manoel Cândido Pinto de Oliveira}} (زاده ۱۱ دسامبر ۱۹۰۸) کارگردان صاحب سبک [[پرتغال|پرتغالی]] است که از دهه پنجاه تاکنون به فیلم‌سازی مشغول است. ''نقاش و شهر'' (۱۹۵۶)، ''نان'' (۱۹۵۹)، ''وسوسه مسیح'' (۱۹۶۳)، ''مادر باکره'' (۱۹۷۵)، ''سفر به آغاز جهان'' (۱۹۹۷) و ''تصویر سخنگو'' (۲۰۰۳) از مشهورین فیلم‌های او به شمار می‌روند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://zamaaneh.net/jahed/2007/04/post_39.html|عنوان = ادای دین به لوئیس بونوئل|تاریخ بازدید =|ناشر= رادیو زمانه|تاریخ=۱ اردیبهشت ۱۳۸۶ |زبان=فارسی}}</ref> او پس از دهه‌هاسال‌ها فعالیت در دنیای سینما،کارگردانی، تنها در سه دهه اخیر شهرت جهانی پیدا کرده‌است. او هم‌اکنون با {{سن|۱۹۰۸|۱۲|۱۱}} سال سن پیرترین کارگردان فعال جهان است. الیویرا با وجود سن بالا همچنان در عرصه فیلم‌سازی فعال است و قصد دارد چند فیلم دیگر نیز بسازد.<ref name="Ss">{{یادکرد وب|نشانی=http://isna.ir/isna/NewsView.aspx?ID=News-1671760|عنوان = پیرترین فیلم‌ساز در قید حیات سینما ۱۰۲ ساله شد|تاریخ بازدید =|ناشر= ایسنا|تاریخ= ۲۰ آذر ۱۳۸۹|زبان=فارسی}}</ref>
 
== زندگی و حرفه ==
مانوئل دی اُلیویرا در سال ۱۹۰۸ در [[پورتو]] زاده شد. پدر او یک کارخانه‌دار مالک نخستین کارخانه لامپ‌سازی در پرتغال بود. الیویرا با بازی در اولین فیلم‌های ناطق پرتغالی، وارد دنیای سینما شد. او پس از آنکه از تحصیل در دانشگاه انصراف داد، نزد پدرش در کارخانه مشغول به‌کار شد.<ref name="Etemad">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.aftab.ir/articles/view/art_culture/cinema/c5c1222517159_manoel_de_oliveira_p1.php|عنوان = این میل مبهم فیلمسازی؛ نگاهی به کارنامه مانوئل دی الیویرا|تاریخ بازدید =|ناشر= آفتاب، به نقل از روزنامه اعتماد|تاریخ=۶ مهر ۱۳۸۷ |زبان=فارسی}}</ref> نخستین تجربه او در کارگردانی، ساخت یک فیلم مستند کوتاه با نام ''کار در رودخانه دورو'' (۱۹۳۱) بود. او تا پیش از آنکه اولین فیلم بلند خود را در سال ۱۹۴۲ با نام ''آنیکی بوبو'' کارگردانی کند در طول ده سال پنج مستند دیگر ساخت. ۲۱ سال دیگر طول کشید تا الیویرا فیلم سینمایی بعدیش را بسازد. این فیلم که در سال ۱۹۶۳ ساخته شد ''وسوسه مسیح'' نام داشت. او در فاصله این دو فیلم، فقط سه مستند ساخته بود.<ref>[http://www.imdb.com/name/nm210701/ صفحه در بانک داده‌های سینمایی] {{چر}}(imdb.com){{چر}}</ref>
 
او این روند فیلم‌سازی خود (وقفه زمانی زیاد بین آثار بلند سینمایی) را تا نیم قرن ادامه داد و سپس شیوهشیوهٔ خود را تغییر داد و تصمیم گرفت هر سال یک فیلم بلند بسازد. برخی دلیل کم‌کاری وی در دوره اولیه فعالیتش را فشارهای ناشی از دیکتاتوری [[سالازار]] در پرتغال و جریان مستمر فیلمسازی او در دوره دوم فعالیتش را متاثر از همکاری با ''پائولو برانکو'' می‌دانند.<ref name="Etemad"></ref> او از سال ۱۹۹۰ تاکنون تقریبا هر سال یک فیلم ساخته‌است. او تاکنون شش بار در بخش مسابقه [[جشنواره فیلم کن]] شرکت کرده که آخرین بار آن در سال ۲۰۱۰ با فیلم ''مورد عجیب آنجلیکا'' بود. در این شش بار حضور، او ۵ بار نامزد دریافت [[نخل طلا]] بوده و یک بار در سال ۱۹۹۹ برای فیلم «''نامه''» برنده جایزه ویژه هیئت داوران شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100875395959|عنوان = «رونوشت برابر اصل» در میان ۱۰ فیلم دیدنی کن|تاریخ بازدید =|ناشر= جام جم آنلاین|تاریخ= ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۹|زبان=فارسی}}</ref>
 
== جایزه‌ها ==