یحیی مشیرالدوله: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
[[پرونده:یحیی خان مشیرالدوله.jpg|thumb|300px|left|یحیی خان مشیرالدوله در کنار پسرش]]
'''میرزا یحییخان مشیرالدوله قزوینی'''، فرزند میرزا نبیخان امیر دیوان قزوینی، که دارای القابی چون آجودان مخصوص، معتمدالملک، وزیر مخصوص، و مشیرالدوله بود، از رجال برجسته و نامدار ایران در [[عصر قاجار]] بود. وی که شوهر چهارم [[عزتالدوله]]، خواهر [[ناصرالدین شاه]] و بیوه [[امیرکبیر]] به شمار میآمد، به مسوولیتهای مهمی همچون حکومت [[عراق عجم|عراق]] و [[کمره]]، [[لرستان]] و خوزستان، یزد، گیلان، مازندران، فارس و... رسید و مدتی هم وزیر امور خارجه و وزیر عدلیه بود.
سطر ۲۱ ⟵ ۲۰:
وی پس از مراجعت از ماموریت [[فارس]] و تا سال ۱۲۹۴ قمری شغل مهمی نداشت تا در این سال به حکومت [[مازندران]] و سپس به جای برادرش که در معیت شاه به فرنگ رفته بود، به کفالت وزارت خارجه و سپهسالاری قشون منصوب شد.
در سال
پس از درگذشت حاج میرزا حسین خان سپهسالار که لقب مشیرالدوله داشت و برادر یحیی خان محسوب
در سال
یحیی خان مشیرالدوله در سلخ (روز اول ماه) جمادی الاول سال
وی در سال
'''یحییخان قزوینی''' در روز
== درباره او ==
یحیی خان مشیرالدوله از جمله شاخصترین سیاستمدران روسوفیل (متمایل به روسیه) در تاریخ ایران به شمار
{{نقل قول|یحیی خان وزیر امورخارجه، رسماً نوکر روس بود. در فوتش ناصرالدین شاه شکر کرد، این بوده احوال مملکت ما در باطن امر!}}
[[اعتمادالسلطنه]] در خاطرات روزانه خویش، از مرگ یحیی خان ابراز تألم و ناراحتی
{{نقل قول|خبر فوت مشیرالدوله بی حد و اندازه مرا متالم نمود. این شخص به تمام مردم نیکی کرده، از بزرگ و کوچک، هرکس به جهتی رهین منت او هستند. نسبت به من خیلی مهربان بود، شریک غم و شادی بود،
این در حالیست که خود اعتمادالسلطنه در برخی از آثار دیگر خویش، همچون کتاب خلسه، زبان به بدگوئی بسیار از یحیی خان مشیرالدوله
== جستارهای وابسته ==
سطر ۴۸ ⟵ ۴۷:
== منبع ==
* {{یادکرد |کتاب= شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ هجری(جلد
* {{یادکرد |کتاب= خاطرات و خطرات| نویسنده= هدایت، مهدیقلی| ناشر= زوار| چاپ= سوم| شهر=تهران | سال=
[[رده:قاجاریان]]
|