فروردین‌یشت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Artacoana (بحث | مشارکت‌ها)
جز فروردین یشت را به فروردین‌یشت منتقل کرد
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''فروردین یشت''' یکی از قسمتهایقسمت‌های [[اوستا]] ست که در ستایش [[فروهر جوهر حیات]] یا فروشی هاست.
 
== یشت ==
یشت از نظر لغوی هم ریشه با کلمهٔ '''یَسن''' و هر دو به معنی پرستش و نیایش است. داستانهاییداستان‌هایی که در یشت‌ها آمده، غالباً همه کوتاهند و فقط اشاره ایاشاره‌ای به آنها شده است زیرا مخاطبان همه آنها را می دانسته اندمی‌دانسته‌اند. بسیاری از داستانهاییداستان‌هایی که خلاصه وارخلاصه‌وار در یشت‌ها آمده، در روایت‌های بعدی، مانند ادبیات پهلوی یا [[شاهنامه]] یا منابع اسلامی مربوط به ایران، بصورت کامل ترکامل‌تر و مفصل ترمفصل‌تر ذکر شده استشده‌است.<ref>تاریخ ادبیات ایران، ص ۴۴ و ۴۷</ref> در اوستا ۲۱ یشت و به نام‌های گوناگون وجود دارد.
 
== تقسیم بندیتقسیم‌بندی یشت‌ها ==
تقسیم بندیتقسیم‌بندی هر یشت به بندها که در چاپ‌های کنونی [[اوستا]] معمول است و در نسخه‌های خطی دیده نمی شود،نمی‌شود، از ابداعاتابداع‌های دانشمندان اوستاشناس عصر حاضر و به منظور سهولت استفاده و ارجاع است اما هر یک از یشت‌های بزرگ در نسخه‌های خطی به بخش هاییبخش‌هایی تقسیم می گرددمی‌گردد که اصطلاحاً '''کرده''' نامیده می شوندمی‌شوند.<ref>تاریخ ادبیات ایران، ص ۴۵</ref>
 
== فروردین یشت ==
یشت سیزدهم به شمار می‌آید و دارای ۳۱ کرده و ۱۵۸ بند و در ستایش فروهرها یا فروشی هاست،فروشی‌هاست، که ارواح نگهبان آدمی به شمار می روندمی‌روند. این یشت مفصل‌ترین یشت است.
 
در بندهای ۱ تا ۸۴ به توصیف فروهرها و نقش آن‌ها در تکوین جهان و پاسبانی آن‌ها از موجودات جهان اختصاص دارد.
 
در بند ۱۱ به نقش فروهرها در بسته شدن نطفه در زهدان مادر و نقش آن‌ها در حفظ آن تا هنگام تولد اشاره شده استشده‌است.
 
بندهای ۴۹ تا ۵۲ متضمن عقیدهٔ قدیمی فرود آمدن فروهرها در پایان سال به خانه هاییخانه‌هایی است که در هنگام حیات صاحب آن بدان تعلق داشته استداشته‌است.
 
در بندهای ۴۵ تا ۴۸ و ۶۹ تا ۷۲ به نقش جنگاوری فروهرها و پیروز گردانیدن فرمانروایانی که او را پرستش می کنند،می‌کنند، اشاره رفته استرفته‌است.
 
در بندهای ۶۵ تا ۶۸ از نقش فروهرها در تقسیم آب و جلوگیری از خشک سالی سخن رفته استرفته‌است.
 
در بندهای ۳۷ و ۳۸ سخن از جنگ‌های اولیه ایرانیان زرتشتی با قبایل [[تورانی]] در میان است که نشانی از آن‌ها در جای دیگر [[اوستا]] وجود ندارد. از صور خیال در خور توجه در این بخش از یشت، تشبیه آسمان به پرنده ایپرنده‌ای است که زمین را همانند تخمی در برگرفته استبرگرفته‌است (بند دو) و نیز تشبیه آسمان به جامهٔ ستاره نشان، که [[اهورامزدا]] آنرا در بر کرده استکرده‌است.
 
بخش بعدی این یشت به ستایش هفت دسته از فروهرهای قهرمانان دینی زرتشتی از [[گیومرث]]، نمونهٔ نخستین انسان تا [[سوشیانس]] اختصاص دارد.<ref>تاریخ ادبیات ایران، ص ۵۲</ref>