فینوه و میریل: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات: تصحیح جایگذاری کاما، شمارگان هزارگان |
||
خط ۹:
'''فینوه'''{{انگلیسی|Finwë}} شخصیتی خیالی در [[رشته افسانه|رشته‌افسانهٔ]] [[تالکین]] است که اولین بار در داستان [[سیلماریلیون]] معرفی می‌شود.
او اولین [[پادشاه بزرگ نولدور]] بود (بعضی وقت‌ها با نام ''نولدوران'' خوانده می‌شد) که مردمان [[الف]] خود را در سفر از [[سرزمین‌میانه]] به [[والینور]] در سرزمین قدسی [[آمان]] رهبری کرد. او از صمیمی‌ترین یاران [[الو تینگول]]،
== تاریخچه ==
خط ۳۰:
=== مرگ ===
پس از ۳ دوران زندانی بودن ملکور در بند [[ماندوس]] و بعد از اینکه او توانست اعتماد والار را بدست آورد، توانست در والینور آزادانه به گشت و گذار بپردازد. ملکور خائن آرزوی سیلماریل‌ها را در سر می‌پروراند، سه جواهر ارزشمند که توسط دستان با استعداد فئانور ساخته شده بود و به دنبال راهی برای دزدین آن‌ها بود. او دروغ‌هایی را در والینور و در بین نولدور پخش کرد و باعث ایجاد نزاع بین
خاندان فینوه از این قضایا استثنا نبود. از قبل میان پسران خانواده منازعات و اختلافاتی بود و این دروغ‌ها باعث تشدید این اختلافات شد. فینوه شورایی به پا کرد و برای معتدل کردن اوضاع تلاش کرد. برای مدتی تلاش‌های او به ثمر رسید چرا که فینگولفین در برابر فئانور برادر بزرگترش تعظیم کرد و برای کارهایش اظهار ندامت کرد. ولی بزودی والار فئانور را احظار کرده و برای سخنانی که علیه آن‌ها گفته بود بازخواست شد. نیرنگ‌های ملکور عمل کرد و فئانور محکوم شد از تیریون خارج شود و برای ۱۲ سال در خارج از شهر و در قلعهٔ [[فورمونس]] در تبعید زندگی کند. به خاطر عشق عظیم فینوه به پسر بزرگش او سلطنت را رها کرد و به دنبال پسرش به قلعهٔ فورمونس رفت.
| |||