شروه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamedvahid (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
{{بهبود منبع}}
'''شَرْوِه''' گونه‌ای خوانندگی از اشکال موسیقی جنوب ایران است که به آن شهری نیز می‌گویند.<ref>دهخدا: [http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-97aafd1fe5824977a2dfdf9c1b36e846-fa.html شروه]</ref>
شروه به عنوان آواز دشتی و دشتستانی، نغمه‌ای غمگنانه در مایه دشتی است. برای این نغمه اشعار دوبیتی بکار می‌رود که غالب از شاعران دوبیتی سرای جنوب می‌باشد.
شروه در لغت با تلفظهاي شرفنگ، شرفه و ... نوعي خوانندگي، صداي پا و بخصوص به معني صدا و نغمه آهسته و بانگ است.▼
▲شروه در لغت با
موطن شروه مناطق دشتي، دشتستان و تنگستان در [[استان بوشهر]] و عموما جنوب ايران است. در مناطق استان بوشهر به شروه، حاجياني و يا شنبه اي نيز اطلاق مي شود كه به نظر مي رسد از شيوه هاي شروه خواني است و چون در اين مناطق شروه بيشتر با دوبيتي هاي [[فایز دشتی]] خوانده مي شود به آن فايزخواني هم گفته مي گويند. در شروه خواني مناطق استان بوشهر از دوبيتي هاي دوبيتي‌سرايان محلي چون: [[مفتون بردخونی]] باكي، نادم و ... يا باباطاهر نيز بهره مي برند.▼
▲
در نقاط مختلف ایران شروه‌خوانی را دشتستانی یا آواز دشتستانی می‌شناسند.
| |||