لایه انتقال: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MrInfo2012 (بحث | مشارکتها) |
MrInfo2012 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲:
در [[شبکه‌های رایانه‌ای]]، '''لایه انتقال''' سرویس‌های ارتباطی مبدأ به مقصد یا end-to-end را برای برنامه‌های کاربردی موجود در معماری لایه بندی شده [[پروتکل]]ها و اجزاء شبکه فراهم می‌آورد. لایه انتقال سرویس‌های مطمئنی از قبیل پشتیبانی از [[جریان داده]] [[ارتباط اتصال گرا|اتصال گرا]]، [[قابلیت اطمینان]]، [[کنترل جریان]] و تسهیم یا [[مالتی پلکسینگ]] را ارائه می‌نماید.
لایه‌های انتقال هم در (RFC
معروف ترین پروتکل لایه انتقال [[پروتکل کنترل انتقال]] یا TCP) Transmission Control Protocol) می‌باشد. این پروتکل نام خود را از [[مجموعه پروتکل اینترنت]] یا همان TCP/IP وام گرفته‌است. از این پروتکل در انتقالات اتصال گرا استفاده می‌شود در حالیکه پروتکل بدون اتصال UDP برای انتقالات پیام ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد. TCP پروتکل پیچیده تری است و این پیچیدگی به واسطه طراحی وضعیت محوری است که در سرویس‌های انتقالات قابل اطمینان و جریان داده تعبیه شده‌است. از دیگر پروتکل‌های عمده در این گروه می‌توان به [[پروتکل کنترل ازدحام دیتاگرام]] DCCP) Datagram Congestion Control Protocol) و [[پروتکل انتقال کنترل جریان]] SCTP) Stream Control Transmission Protocol) اشاره نمود.
خط ۲۰۶:
|}
==مقایسه پروتکل‌های انتقال در مدل OSI==
== منابع ==▼
مدل OSI پنج کلاس از پروتکل‌های انتقال مبتنی بر اتصال را تعریف کرده که از کلاس 0 (TP0) تا کلاس 4 (TP4) شماره گذاری می شوند. کلاس 0 هیچگونه بازیابی خطایی ندارد و برای استفاده در لایه شبکه که ارتباط های عاری از خطا را فراهم می آورد٬ طراحی شده است. کلاس 4 نزدیکترین پروتکل به TCP است ٬ با این وجود TCP دارای عملیاتی نظیر بستن ارتباط است که مدل OSI آنرا به [[لایه نشست]] نسبت داده است. جدول زیر به تفصیل پروتکل‌های مزبور را مورد مقایسه قرار می دهد:
* http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Transport_Layer&oldid=423846624▼
{| class="wikitable" border="1"
|-
! سرویس
! TP0
! TP1
! TP2
! TP3
! TP4
|-
| شبکه اتصال گرا
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
|-
| شبکه بی اتصال
| {{نه}}
| {{نه}}
| {{نه}}
| {{نه}}
| {{بله}}
|-
| الحاق و تفکیک
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
|-
| قطعه سازی و سرهم بندی مجدد
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
|-
| بازیابی خطا
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{بله}}
|-
| شروع مجدد اتصال (در صورتی که تعداد زیادی از [[واحد داده پروتکل|PDU]]ها تصدیق نشوند)
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{نه}}
|-
| [[تسهیم‌سازی]] (Multiplexing) و [[تفکیک‌سازی]] (De-multiplexing)
| {{نه}}
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
|-
| کنترل جریان صریح
| {{نه}}
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{بله}}
| {{بله}}
|-
| تبادل مجدد و زمان انقضاء (timeout)
| {{نه}}
| {{نه}}
| {{نه}}
| {{نه}}
| {{بله}}
|-
| سرویس انتقال مطمئن
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{نه}}
| {{بله}}
| {{بله}}
|}
▲== منابع ==
{{یادکرد-ویکی
|عنوان = Transport Layer
|زبان = انگلیسی
|بازیابی = 23 جولای 2011
}}
*
[[رده:پروتکل‌های اینترنت]]
| |||