بوئینگ ۷۰۷: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mamadi 1377 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
وگ-کپی بود
خط ۱:
{{دیگر کاربردها|۷۰۷}}
[[پرونده:Boeing 707 RE - ILA2002.jpg|thumb|left|270px|بوئینگ ۷۰۷ آر.ای]]
سرعت بالاي جت 707 محدوده پرواز وسيع و ظرفيت مسافر زياد و همچنين عملكرد اقتصادي مناسب از ویژگیهای ممتاز این هواپیما بود که براي حمل و نقل مسافر در اواسط دهه 50 طراحی و در سال 1958 وارد سرويس دهي شد. بوئینگ 707 پس از آنکه توانست موفقیتهای زیادی را برای خطوط هوایی به ارمغان آورد مورد توجه بسیاری از نیروهای نظامی قرار گرفت. به طوریکه یکی از کاربردهای مهم بوئینگ 707 در نیروهای نظامی بوده است. از 707 به عنوان تانکر یا سوخت رسان٬ حمل و نقل نیروهای نظامی٬ کنترل و هشدار هوابرد (آواکس) استفاده های فراوانی شده است. به گونه ای که تعداد قابل توجهی از هواپیماهای در حال خدمت 707 به رغم گذشت 48 سال از آغاز تولید و 34 سال از بسته شدن خط تولید نمونه های نظامی آن هستند.
 
'''بوئینگ ۷۰۷''' [[هواپیما|هواپیمای]] مسافربری [[هواپیمای جت|جت]] چهارموتوره‌ای است که شرکت [[بوئینگ]] از اواخر دهه ۱۹۵۰ می‌ساخت. این هواپیما با اینکه نخستین جت مسافری نبود ولی نخستین جت مسافری بود که موفقیت تجاری یافت و [[عصر جت]] را آغاز کرد. همچنین این هواپیما نخستین هواپیمای جت محصول شرکت [[بوئینگ]] به حساب می‌آید. نخستین نمونه آن با تغییر در هواپیمای 367-80 ایجاد شد و در [[۱۵ ژوئیه]] ۱۹۵۴ به پرواز درآمد. بوئینگ ۷۲۰ مدل سبکتری از همین جت بود که بعداً تولید شد. در مجموع ۸۷۸ هواپیمای ۷۰۷ و ۱۵۴ هواپیمای ۷۲۰ تولید شد <ref>Endres, G. & Gething M.J. Aircraft Recognition Guide. New York: Collins, 2005</ref>.
اولین 707 با نام 367 Dash 80 براي اولين بار در 16 جولاي 1954 پرواز كرد. نيروي هوايي ايالات متحده نیز مدل بزرگتري را با بدنه پهن تر سفارش داد. هر چند بوئینگ مایل بود هواپيما را با همان اندازه بفروشد٬ اما خطوط هوايي نیز اصرار بر اندازه بزرگتري داشتند. سرانجام این پیشنهاد با موافقت بوئینگ همراه شد و مدل بزرگتر نیز ساخته شد. اولین 707 ساخته شده برای خط هوایی پان آمریکن با نام B707-120 در 20 دسامبر 1957 پرواز كرد و در اواخر سال بعد وارد سرويس دهي شد.
 
[[ایران ایر|هواپیمائی ملی ایران]] و [[نیروی هوایی شاهنشاهی]] چند [[فروند]] از این هواپیما را خریدند <ref>{{یادکرد-ویکی
با تغییراتی در مدل 120 ، مدل 220-707 با موتورهایی کارآمدتر و مدل 320-707 که نسبت به طرح پایه اندکی کشیده شده بود به وجود آمدند. مدل 220 در ژوئن و مدل 320 در جولای 1959 اولین پرواز خود را انجام دادند. اندکی بعد به جای توربوجت های JT3 و JT4 که از ابتدا بر روی 707 های 120 و 320 نصب شده بودند٬ از توربوفن های JT3D در این مدلها استفاده شد. حاصل این تغییر به ترتیب مدلهای 120B و 320B می باشند. مدل تبدیل شونده باربری/مسافربری با نام 320C و مدل 420 که با موتورهای ساخت رولزرویس نیرو میگرفت از دیگر مدلهای 707 هستند.
|پیوند=http://en.wikipedia.org/wiki/Boeing_707
 
|عنوان=Boeing 707
بوئینگ مدل دیگری به نام B707-700 را نیز معرفی کرد. این مدل که با موتورهای CFM56 تجهیز شده بود در اواخر دهه 1970 پرواز آزمايشي داشت اما هرگز به مرحله تولید نرسید. غیر از نمونه های نظامی٬ اکثر 707 های مسافربری که امروزه در حال خدمت هستند به هواپيماي باربري تبديل شده اند. در حاليكه تعدادي از آنها در حمل و نقل هاي خصوصی و یا در بعضی موارد برای حمل و نقل شخصیتها از آن استفاده می شود.
|زبان=انگلیسی
 
|بازیابی=21 ژانویه 2008
<big> '''مشخصات'''</big>
}}
 
</ref>.
موتور:
 
چهار موتور توربوفن پرات اند ویتنی JT3D-1
 
 
بیشترین رانش موتور:
 
75.6kN معادل 17,000lb
 
عملکرد:
 
بیشترین سرعت کروز: 1,000km/h
سرعت کروز اقتصادی: 897km/h
برد: 6,820km معادل 3,680nm
 
اوزان:
 
وزن خالی عملیاتی: 55,589kg معادل 122,533lb
وزن خالی: 66,406kg معادل 146,400lb در B707-320B
بیشترین وزن برخاستن: 116,575kg معادل 257,000lb
 
ابعاد:
 
طول: 44.07m معادل 144ft
ارتفاع: 12.94m معادل 42ft
دهانه بال: 39.90m معادل 130ft
مساحت بال: 226.3m² معادل 2,433sq ft
 
گنجایش:
 
خدمه پروازی: سه نفر در عرشه پرواز٬ در صورت نیاز 4 نفر
مسافران: در آرایش استاندارد تک کلاسه حداکثر 179 مسافر و در آرایش دو کلاسه قادر به حمل 110 نفر
 
سفارش و تولید:
 
تا بسته شدن خط تولید در سال 1978 بیش از 878 فروند از انواع 707 ساخته شده است.
 
 
{{بوئینگ}}
 
{{هوانوردی-خرد}}
 
== منبع ==
{{Commons|Boeing 707}}
http://aviationnews.ir/fa
{{پانویس}}