فقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فقیه''' از واژه "فقه" مشتق شده است. و فقه در لغت، به معنای دانستن و فهمیدن، است.اما ''' فقیه''' در اصطلاح علوم اسلامی، به معنای [[مجتهد]] و متخصص در علم فقه به کار رفته است. بنا بر این،براین، فقیه به کسی می گویند که قادر به استنباط احکام شرعی فرعی از منابع فقه اسلامی که عبارتند از [[قرآن]]، [[سنت]]، [[اجماع]] و [[عقل]] باشد.

در متن‌های فارسی کهن تا قرن‌های هفتم و هشتم هجری، معمولاً واژه دانشمند در زبان فارسی به معنای فقیه در زبان عربی استعمال میمی‌شده شدهاست. مجتهد کسی است که حداقل دوره‌های سه‌گانه حوزوی را گذرانده و قادر به استنباط احکام فقهی باشد. اما فقیه مجتهدی است که علاوه بر این در علم فقه تسلط دارد و صاحب‌نظر و نوآوراست و مرادف با دانشمند است.