واژگان فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

زبان '''فارسی''' در زمرۀ [[زبان‌های هند-اروپایی]] قرار دارد و بسیاری از واژگان فارسی مدرن از پروتو-هند-اروپایی نشأت گرفته‌اند. زبان فارسی برای ساختن واژه‌های جدید از ریشۀ کلمات، به صورت گسترده‌ایگسترده، از روش‌های واژه‌سازی مانند اشتقاق [[وند|وندها]] و [[واژه ترکیبی|ترکیب‌ها]] استفاده می‌کند. همچنین زبان فارسی ارتباط قابل توجهی با زبان‌های دیگر داشته که باعث ورود کلمه‌های دخیل بسیاری به این زبان شده است.

زبان فارسی در واژه‌سازی بسیار قوی است و روش‌های چندمنطوره‌ای برای استفاده از وندهای ترکیبی، بن فعل، اسم و صفت برای ساختن یک کلمۀ جدید در اختیار دارد. در زبان فارسی به طور معمول از پیوندهای اشتقاقی برای [[واژه‌سازی|ساختن واژۀ جدید]] و از ترکیب اسم، صفت و بن فعل استفاده می‌شود. کلماتی که از ترکیب یک یا چند وند اشتقاقی همراه با یک جزء معنادار زبان ساخته شوند، مشتق نامیده می‌شوند. در زبان فارسی به صورت گسترده‌ایگسترده از [[واژه ترکیبی|ترکیب واژه‌ها]] نیز استفاده می‌شود، به نحوی که با ترکیب یک یا چند جزء معنادار زبان کلمات مرکب ساخته می‌شوند که این شیوه در زبان [[آلمانی]] نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر در فرایند [[واژه‌سازی]]، چند وند اشتقاقی با چند جزء معنادار زبان ترکیب شوند، و کلمه‌ای ساحتهساخته شود به آن مشتق-مرکب گفته می‌شود. پروفسور [[محمود حسابی]] ثابت کرده است که زبان فارسی قادر به اشتقاق بیش از ۲۲۶ میلیون کلمه است.<ref>http://www.hessaby.com/tavanaye_zaban.htm</ref><ref>http://www.fareiran.com/?content=DetailsArticle&id=381</ref><ref>http://www.iskv.org/index.php?option=com_content&task=view&id=15&Itemid=1</ref><ref>http://www.allesan.org/Default.aspx?DeskMod=Bloger&Id=15</ref><ref>http://ariarman.org/Persian_Arabian_Language.htm</ref>