نقطه ریزش: تفاوت میان نسخه‌ها

در ضمن، پور پوینت را می توان کمترین دمایی نامید که در آن مایع، خصوصاً یک روان کننده، جاری و روان می گردد.<br />▼

'''اندازه گیری پور پوینت فرآورده های نفتی'''<br />▼

جهت کاهش دما، نمونه را درون یک ظرف سردکننده قرار می دهند تا کریستال های پارافین جامد تشکیل شوند. در 9 درجه سانتی گراد بالاتر از پور پوینت مورد نظر، و هر 3 درجه ی پیاپی، شیشه ی آزمایشگاهی را از ظرف سردکننده خارج، و آن را کج می کنند تا حرکت سطح مایع در آن را بررسی کنند. اگر در هنگام کج کردن سطح مایع جاری نشد، شیشه آزمایشگاهی را به مدت 5 ثانیه به صورت افقی نگه می دارند. اگر جاری نشد 3 درجه به دمای متناظر اضافه می کنند و نتیجه دمای پورپوینت خواهد بود.<br />▼

در ضمن توجه به این نکته ضروری است که عدم جاری شدن در پورپوینت ممکن است به دلیل تاثیرات ویسکوزیته و یا سابقه ی دمایی پیشین نمونه نیز باشد. بنابراین پورپوینت ممکن است دید گمراه کننده ای از ویژگیهای بررسی کننده ی ماده ی نفتی بدهد. شاید نیاز باشد که تست سیالیت و تست قابلیت پمپ شدن، به صورت جداگانه انجام شود. با مشاهده ی تمام پورپوینت های به دست آمده می توان به یک رنج تقریبی از پورپوینت رسید.<br />▼

'''اندازه گیری پورپوینت نفت خام'''<br />▼

پورپوینت ، یک روزنه ی دمایی تقریبی که به سابقه ی دمایی آن وابسته است را در اختیار ما قرار می دهد. در این بازه ی دمایی، نمونه ممکن است جامد یا مایع به نظر برسد. این مسئله به این دلیل است که کریستال های پارافین، هنگامی که طی 24 ساعت پیشین گرم شده اند با سهولت بیشتری تشکیل می شوند و این به ایجاد پور پوینت پایین تر کمک می کند.<br />▼

پورپوینت فوقانی با ریختن مستقیم نمونه ی مورد آزمایش درون شیشه ی آزمایشگاهی اندازه گیری می شود. سپس با همان روش معمول خنک شده و پورپوینت آن بررسی می گردد.<br />▼

روش اندازه گیری پورپوینت تحتانی بدین شکل است که ابتدا نمونه را درون یک مخزن تحت فشار استیل ضد زنگ ریخته، سپس درب مخزن را محکم بسته و تا دمای بالاتر از 100 درجه درون یک حمام روغن حرارت می دهند. پس از یک زمان مشخص، مخزن را خارج و برای مدت کوتاهی سرد می کنند. سپس نمونه را درون یک شیشه آزمایشگاهی ریخته و درب شیشه را در حالی که دماسنج بدان متصل است با چوب پنبه می بندند. سپس نمونه را سرد کرده و با همان روش معمول پورپوینت را بررسی می کنند.▼