لاهیج: تفاوت میان نسخه‌ها

لاهیج یکی از کهن‌ترین زیستگاههای بشر در [[جمهوری آذربایجان]] است. روستا در کرانه چپ رودخانه قیردیمان در دامنه‌های رشته کوه نیال قرار دارد. اکثریت مردمان آن به گویش [[زبان تاتی قفقاز|فارسی تاتی]] سخن میگویند<ref>Miller B.V. Tats, their settlement and dialects (materials and questions). Baku, 1929</ref>. باشندگان معمولا دوزبانه هستند یعنی افزون بر زبان محلی؛ [[زبان ترکی آذربایجانی]] نیز بطور گسترده‌ای استفاده میگردد. زیستگاه لاهیج از لحاظ طرح‌بندی روستایی ِ نامعمول و [[سازه]]‌های شخصی و مذهبی، سامانه [[ترابری]] و [[مردم‌شناسی]] بیمانند است. بگونه‌ای که خیابانها و میدانهای [[سنگفرش]] و سامانه‌ی پساب و لوله‌های آب توسعه یافته آن نشان میدهد، لاهیج نمونه‌ای موجود از یک شهرنشینی و معماری کهن است. «کورابندیس» (سامانه پساب) زیرزمینی آن که از [[سنگهای رودخانه‌ای|سنگ رودخانه‌ای]] ساخته شده و به هزار سال پیش برمیگردد بنظر یکی از باستانی‌ترین سامانه‌های پساب در جهان است.<ref>Bretanitskiy L.S., Mamikonov L.G., Revazov U.B. Lahij (To the question of urban planning system with its productive specifics). – Soviet ethnography, №3, 1964. P.129</ref>.

 

 

== نگارخانه ==