فکه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش Sardabir1982 (بحث) واگردانده شد به آخرین تغییری که Amirobot انجام داده بود |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷:
منطقه فکه؛ رملی و سرزمین شن های روان است، در بخش جنوبی آن رمل و شن های روان بیشتر است، به گونه ای که حرکت کردن بر روی آن بسیار سخت و طاقت فرساست.خاک فکه شمالی سخت تر است و در بخش هایی از آن خاک های رس و خاک های قابل کشت وجود دارد.بارندگی در فکه بسیار کم است، به گونه ای که اکثر مناطق آن خشک و بی آب و علف است، در منطقه فکه جنوبی، تعداد روستاها به تعداد انگشتان دستان هم نمی رسد و تنها عده ای از عشایر در آن زندگی می کنند.در منطقه فکه شمالی به علت وجود رودخانه دویرج و باران های فصلی؛ روستاهای معدودی وجود دارد و منطقه قابل تحملتری می باشد.
در روند [[جنگ ایران و عراق]] این منطقه به اشغال نیروهایی عراقی درآمد و عراقی‌ها در آن ۱۶ رده مانع جنگی فراهم نمودند. این منطقه صحنه عملیات‌های [[عملیات والفجر مقدماتی|والفجر مقدماتی]] و [[عملیات والفجر ۱|والفجر ۱]] بود. کسانی چون [[مرتضی آوینی]] در این منطقه کشته‌شدند.
فکه یکی از محورهای اصلی تجاوز وحمله ارتش عراق به شمال خوزستان محور بود. لشکر 1 مکانیزه عراق از این محور به سمت شوش وارد عمل شد. لیکن مقاومت تیپ 37 زرهی شیراز وگروهی از سپاه پاسداران موجب شد عراقی ها به سختی و با تاخیر از فکه عبور کنند.
ارتش عراق با عبور از محور فكه توانست خودرا تا كنار رودخانه‌ي كرخه نزديك جاده‌ي اهواز ـ انديمشك برساند.پس از عملیات فتح المبین ـ که به آزاد سازی بخش اعظم منطقه غرب شوش ودزفول انجامید ـ منطقه فکه همچنان در اشغال دشمن باقی ماند. در 17/11/61 عملیات والفجر مقدماتی در جنوب فکه انجام شد ورزمندگان اسلام توانستند با شکستن خطوط پی در پی ارتش عراق به عمق مواضع آن نفوذ کنند، اما بر اثر مقاومت شدید دشمن، رزمندگان به مواضع قبلی بازگشتند. در 10/2/65 دشمن به فکه حمله کرد وبیش از 7 کیلومتر پیشروی نمود. عملیات والفجر مقدماتی ، خاطره تلخی را در پی داشت.
تعداد زیادی از نیروهای خودی به علت لو رفتن عملیات و تجهیزات فراواند دشمن و میادین بسیار در منطقه شهید و مجروح شدند ، عده ای عقب نشینی کردند اما عده زیادی در این سرزمین جاماندند ، برخی بر اثر تشنگی در بیابان سوزان فکه شهید شدند و عده ای به طرزی فجیع توسط دژخیمان بعثی شهید شدند حتی برخی از مجروحین را زنده به گور کردند.این زمین علاوه بر آن که مشهد تعداد قابل توجهی از رزمندگان اسلام است، شاهد شهادت دو فرمانده بزرگ جنگ “ حسن باقری و مجید بقایی” بود. فکه تا آخر جنگ در دست دشمن باقی ماند و برخی پیکرها همچنان در میادین مین باقی ماند.
== منابع ==
* بروشور مرکز ارتباطات فرهنگی امتداد
| |||