هارولد یکم، پادشاه انگلستان: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = شاهپادشاه [[انگلستان]]

| پدر = [[کانوت بزرگ]]

'''هارولد یکم''' (زادهٔ ۱۰۱۲ یا ۱۰۱۶ - درگذشتهٔ ۱۷ مارس ۱۰۴۰) شاهپادشاه انگلستان از ۱۰۳۵ تا ۱۰۴۰ بود.

او را به دلیل سرعت زیاد و مهارت‌های شکارگریش '''هارولد پاخرگوش''' لقب داده بودند.<ref name="englishmonarch" /> و او در طول حکومتش توانست قلمرو خود را از گزند متجاوزان [[اسکاتلند]]ی و [[ویلز]]ی درامان نگاه دارد.<ref name="Britannica" />

هارولد پسر نامشروع کانوت،[[کانوت بزرگ]] ، شاهپادشاه [[دانمارک]]ی انگلستان از الگیفوی نورث‌هامپتونی و برادر ناتنی هارتاکانوت، شاهپادشاه دانمارک بود.<ref name="کریستال" /> کانوت در ۱۰۳۵ درگذشت و طبق وصیت او هارتاکانوت، تنها پسر قانونی او از همسرش [[امای نورماندی]] باید جانشین او در هر دو سرزمین دانمارک و انگلستان می‌شد.<ref name="کریستال" /> اما هارتاکانوت در آن زمان خود در دانمارک درگیر بود و عدم حضورش در انگلستان سبب شد تا هارولد در همان سال به‌عنوان نایب‌السلطنه انتخاب شود.<ref name="Britannica" /> او که خود مدعی تاج و تخت انگلستان بود در ۱۰۳۶ مدعی دیگری به نام آلفرد اتلینگ، پسر [[اتلرد بدفهم]] را به قتل رساند<ref name="Britannica" /> و در ۱۰۳۷ خود به پادشاهی انگلستان رسید.<ref name="کریستال" />