مشی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از واژه های بسیار رایج ژاپنی برای غذا واژهٔ گوهان به معنای '''برنج پخته شده''' است. در ژاپن مایهٔ حیات را برنج می‌دانند نه [[نان]]. ژاپنی‌ها برنج خویش را در حد درخشش سفید یک [[مروارید]] درست می‌کنند. وقت پختن هم آشپز سعی می‌کند تا بخشی از لعاب لزجی برنج را حفظ کند تا اینکه محصول آب‌پز شده قدری چسبیده باقی بماند. به طوری که حتی یک دانهٔ برنج هم باقی نمی‌ماند که به دانهٔ دیگری نچسبیده باشد. در یک غذای سنتی، برنج کته‌مانند، جداگانه در یک کاسه سرو می‌شود تا همین طور سفیدی و درخشندگی خود را که با مادهٔ غذایی دیگری مخلوط نشده‌است، حفظ کند. حتی وقتی که آن را با غذای دیگری مثلاً نوعی خورش مخلوط می‌کنند، لایهٔ برنج در زیر آن خوراکی دوم قرار می‌گیرد تا اینکه خاصیت سفیدی و تازگی خود را حفظ کند. این مطلب را در [[دون‌بوری|دون‌بوری‌های]] مختلف یا [[سوشی|سوشی‌های]] مختلف مشاهده می‌کنیم. وقتی برنج به همراه گوشت یا سبزیجات سرخ می‌شود، مانند [[چاهان]]، غذای به دست آمده را عموماً خوراکی به سبک [[چینی]] می‌دانند نه یک غذای سنتی ژاپنی.<ref>{{پک|اونوکاسولیس|۱۳۸۷|ف=شینتو :راه کامیبه سوی خانه |ص=۴۰۰}} </ref>

* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=اونوکاسولیس|نام=سوکیوتوماس| ویراستار = عبدالرحیم گواهی | فصل = کتاب اول،چهارم، فصل اولشینتو:شینتوراه راهبه کامیسوی خانه|کتاب=شینتوئیزم|سال=۱۳۸۷|ناشر=نشر علم|شهر=تهران|شابک=978-964-405-813-4}}