[[پرونده:Mir_Hossein_Mousavi_in_Zanjan_by_Mardetanha.jpg|thumb|200px|[[مهندس میرحسین موسوی]]، آخرین نخست‌وزیر ایران، تاکنون]]
[[پرونده:SaadHariri.jpg|thumb|200px|[[آقای سعد حریری]]، نخست‌نخست وزیر سابق کشور لبنان.(۳۴ نخست وزیر [[جمهوری لبنان]]) ]]
'''نَخُست‌وزیر''' یا '''صَدر اَعظَم''' رئیس [[هیئت وزیران]] است. در کشورهای [[مشروطه پادشاهی]] و بیشتر کشورهای دارای حکومت [[جمهوری]] (جمهوری هایجمهوری‌های پارلمانی و نیمه‌ریاستی) این مقام وجود دارد. اما در برخی از انواع حکومت جمهوری ([[جمهوری ریاستی]]) این مقام وجود ندارد و [[رئیس جمهورجمهور]] رئیس هیئت وزیران است.<ref>[http://www.irtt.ir اندیشکده روابط بین‌الملل] </ref>
== در ایران ==
این مقام را در گذشته در [[ایران]] '''وزیر'''، '''صدر اعظم''' و '''رئیس‌الوزرا''' می‌گفتند. مقام نخست‌نخست وزیری به معنای امروزی آن پس از [[مشروطه]] در ایران به‌وجود آمد. در [[نظام جمهوری اسلامی ایران]] پنج نفر به نخست‌وزیری رسیدند؛ [[مهندس مهدی بازرگان]]، [[آقای محمد علیمحمدعلی رجایی]]، [[دکتر محمد جوادمحمدجواد باهنر]]، [[آیت الله محمدرضا مهدوی کنی]] و نهایتا مهندس سید میرحسین موسوی، ولی با بازنگری قانون اساسی در سال ۱۳۶۸ خورشیدی این مقام حذف شد و پس از آن رئیس جمهوری بالاترین مقام اجرائی و رئیس هیئت وزیران شد. واپسین نخست وزیر تاریخ ایران [[مهندس میرحسین موسوی]] بود مهندس موسوي از كانديداهاي آخرين دوره انتخابات رياست جمهوري ايران نيز بوده است كه دكتر محمود احمدي نژاد با راي بيشتر به رياست انتخاب شده است.
اولین نخست وزیر پس از مشروطیت ایران [[میرزا نصرالله نائینی]] بود که در ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ هم زمان با فرمان مشروطیت به مقام نخست وزیری رسید و در ۲۶ اسفند ۱۲۸۵ پس از ۷ ماه و دوازده روز استعفاء کرد.{{مدرک}}
بلندترین زمان نخست وزیری در ایران با نزدیک به ۱۳ سال نخست وزیری در اختیار [[امیرعباس هویدا]] بوده استبوده‌است. وی در بهمن ۱۳۴۳ به عنوان نخست وزیر انتخاب جانشین حسنعلی منصور شد و در نیمه مرداد سال ۱۳۵۶ پس از ۴۶۰۳ روز برکنار شد.
