سندرم نفروتیک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
گسترش مقاله
خط ۱۵:
MeshID = D009404 |
}}
'''سندرم نفروتیک'''{{انگلیسی|Nephrotic syndrome}} که با نام '''نفروز''' نیز شناخته می‌شود در [[پزشکی]] و [[اورولوژی]]٬ مجموعهٔ علائم و [[سمپتوم|سمپتوم‌هایی]] است که بخاطر آسیب به غشای پایه(باسال) گلومرول‌های کلیه ایجاد می شود و [[کلیه|کلیه‌ها]] به مقدار زیادی٬ [[پروتئین]] دفع می‌کنند.<ref>دیکشنری پزشکی دورلند: نفروتیک</ref> كليهکلیه سالم در هر شبانه‌روز، کمتر از ۳۰ میلی‌گرم پروتئينپروتئین را از طریق ادرار دفع می‌کند، در حالیکه در سندرم نفروتیک ايناین ميزانمیزان به مقدار ۳ گرم در روز و یا بیشتر می‌رسد. دفع پروتئین در ادرار بویژه [[آلبومین]] منجر به هیپوآلبومینمی شده و در بیمار شاهد [[خیز|اِدِم]](خیز) و هیپرلیپیدمی خواهیم بود.
در کلیهٔ دچار سندرم نفروتیک٬ بر روی پُدوسیتها(سلول‌های دیواره گلومرول‌ها) سوراخ‌های بزرگی به اندازهٔ پروتئین قرار دارند که منجر به [[پروتئینوری]](دفع پروتئین در ادرار) می‌شوند هرچند بزرگی سوراخ‌ها برای عبور [[گلبول قرمز|گلبول‌های قرمز]] کافی نیست و در بیمار [[هماتوری]](دفع خون در ادرار) نمی‌بینیم و همین نکته فرق [[سندرم نفروتیک|نفروتیک]] و [[سندروم نفریتیک|نفریتیک]] است. چراکه در سندرم نفریتیک علاوه بر دفع پروتئین٬ دفع خون از طریق ادرار وجود دارد.
<ref>[http://www.mums.ac.ir/medsurgn/fa/intr_su_sndrmnfrtk دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد: سندروم نفروتیک]</ref>
خط ۲۸:
# نفروتیک '''اولیه''': نفروتیک اولیه معمولاً در بحث [[بافت‌شناسی]] قرار می‌گیرد مانند نفروپاتی‌ ساده که بیشتر در کودکان دیده می‌شود٬ گلومرواسکلروز کانونی و بالاخره نفروپاتی غشایی که از علت‌های اصلی در سندروم نفروتیک بزرگسالان است. این تشخیص زمانی ارزش دارد که پس از [[آزمایش غربال‌گری|غربالگری]]٬ مشخص گردد که نفروتیک ثانویه وجود ندارد.
# نفروتیک '''ثانویه''': نفروتیک ثانویه از نظر هیستولوژی(بافت‌شناسی) از همان الگوهای نفروتیک اولیه پیروی می‌کند اما دلیل ایجاد شدن آن٬ عامل دیگری خارج از محدوده گلومرال (کپسول بومن در کلیه) مثلاً [[هپاتیت ب|هپاتیت بی]]٬ [[مرض قند]]٬ سرطان بدخیم و یا دارو است.
==عوارض==
ترومبوز در سیاه‌رگ کلیوی٬ کم‌خونی٬ تغییر در سینتیک دارویی٬ آمبولی ریه و ادم ریوی
== تشخیص ==
اصلی‌ترین آزمایش در بیمار دارای سندروم نفروتیک٬ اندازه گیری میزان [[پروتئین]] در ادرار ۲۴ ساعته بیمار است و در کنار آن پزشک درخواست [[آزمایش خون]] و گاهی در صورت نیاز٬ [[بیوپسی]] و نمونه برداری از بافت کلیه(گلومرول) خواهد داد. از دیگر روش‌های تشخیصی می‌توان به [[اکوگرافی]] کلیه‌ها و مارکرهای خودایمنی همچون تست ''سرم‌الکتروفروز'' اشاره نمود.<ref>پرستاری کودکان مارلو، ترجمه سونیا آرزومانیان تهران 1383</ref>