دیر صهیون: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح نویسه، اصلاح سجاوندی |
||
خط ۲:
'''دیرصهیون''' (فرانسوی:Prieure de Sion) و (انگلیسی:Priory of Sion) نام چندین گروه حقیقی و خیالی است بحث برانگیز ترین آن «سازمان برادری» است که در سال ۱۹۵۶ توسط pierre Plantard تاسیس شد و اعتقاد به ادامه نسب [[مسیح]] داشت.
== پیشینه ==
«سازمان برادری» در سال ۱۹۵۶ در شهر مرزی Annemasse فرانسه و توسط pierre Plantard و Andre Bonhomme بنیان گذاری گردید و تاسیس آن رسماً ثبت گردید<ref> [http://jhaldezos.free.fr/lespersonnages/plantard/images/extraitdejo.html Journal Officiel de la République Française]</ref>
گفته میشود این نام را موسس از کوهی به همین نام در شهر آنه ماسه(Annemasse) برداشته و اعتقاد داشت آن کوه مقدس و
در دهه ۱۹۶۰، مؤسسین برای آن یک سابقه ساختگی ایجاد کردند که گویای این بود که این سازمان قبلاً در سال ۱۰۹۹ بصورت یک سازمان مخفی توسط Godfrey of Bouillon در کوه صهیون در سرزمین [[اورشلیم]] توسط یک گروه رهبانی تاریخی بنام «صومعه بانوی کوه صهیون» تاسیس شدهاست. این گروه اعتقاد به وجود خون مقدس و جاری بودن آن در وراث تاج و تخت فرانسوی [[مروونژیها]] داشت.<ref name="Baigent, Leigh & Lincoln 1982"/><ref>[http://www.cesnur.org/2005/pa_introvigne.htm Centro Studi sulle Nuove Religioni]بازبینی ۲۰ آوریل ۲۰۱۲</ref>
این موضوع در سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ مورد مناقشه و بحثهای عمومی قرار گرفت و پلانته آنرا در سراسر اروپا بصورت افسانه پخش نمود ولی دلایل محکمی در اثبات تاریخچه مربوط به قبل از سال۱۹۵۶ بدست نیامد.
این عقیده با انتشار کتاب «خون مقدس و جام مقدس» در سال ۱۹۸۲ تقویت گردید.<ref name="Baigent, Leigh & Lincoln 1982">Henry Lincoln, Michael Baigent,Leigh,R. ''The Holy Blood and the Holy Grail'', Corgi, 1982.ISBN 0-552-12138-X.</ref> همچنین در مقدمه کتاب [[رمز داوینچی]] بر وجود داشتن آن تاکید شد.<ref name="DVC">Dan Brown, ''The Da Vinci Code'', Doubleday, 2003. ISBN 0-385-50420-9.</ref>
با این حال بسیاری از نظریه پردازان توطئه مذهبی اعتقاد داشتند که این سازمان یک گروه خرابکار و براندازندهاست.<ref name="Putnam">Bill Putnam, John Edwin Wood, ''[http://books.google.com/books/about/The_treasure_of_Rennes_le_Ch%C3%A2teau.html?id=quIuHQAACAAJ The Treasure of Rennes-le-Château]. A Mystery Solved'', Sutton Publishers, 2003.</ref>
== افسانه ==
بسیاری براین باورند که انگیزه بنیان گذار این افسانه، بر خود بزرگبینی و جاه طلبی نویسنده و تمایل وی بر رمزوراز آلود نشان دادن مسیحیت استوار بودهاست.<ref name="Introvigne 2005">{{Cite journal| last = Introvigne | first = Massimo | authorlink = Massimo Introvigne | title = Beyond The Da Vinci Code: [http://www.cesnur.org/2005/pa_introvigne.htm History and Myth of the Priory of Sion] | year = 2005 | url =}} بازبینی ۲۱ آوریل ۲۰۱۲</ref>
او سعی کردهاست [[شوالیه|شوالیه گری]] مسیحی را بکمک افراد تاًثیر گذار جامعه بصورت مخفی ایجاد کند و در این راه از افرادی که از نظر
او همچنین ادعا کرد که دیر سیون شاخهای از خانواده کاتولیک است که در صومعه بانوی کوه صهیون در سال ۱۰۹۹ تشکیل شده بود و بنیانگذار آنرا شوالیه Godfrey of Bouillon عنوان کرد.
در سال ۱۹۶۰ پلاتارد ادعاهای دیگری به نظریههای خود اضافه کرد وی مدعی شد دو پوست نوشته مربوط به دیر سیون در خرابههای کلیسای کشف شدهاست که حقانیت این گروه و ادعاهای آن را تائید میکند.<ref name="ChaumTest">Jean-Luc Chaumeil, ''Rennes-le-Château – Gisors – Le Testament du Prieuré de Sion. Le Crépuscule d’une Ténébreuse Affaire'', Éditions Pégase, 2006.</ref>
در سال۱۹۶۹ Henry Lincoln بازیگر و نمایش نامه نویس انگلیسی ادعا کرد مدارکی بدست آوردهاست که ثابت میکند عقاید دیر سیون در مورد بازمانده پادشاه سلسله مروونژی صحیح است و آن بازمانده مدارک خود را به دیر صهیون سپردهاست. او نظریه خود را در سه برنامه موسسه BBC ارائه داد.<ref name="Baigent, Leigh & Lincoln 1982"/>
== اعضاء ==
بعضی از مدارک نشان میدهد که در سال ۲۰۰۲ دیرصهیون بیش از ۹۸۴۱ عضو در اروپا داشتهاست.<ref>Bulletin ''Pégase'' N°06, Janvier/Mars 2003.</ref>
در سال ۱۹۶۷ و بار دیگر در سال ۱۹۸۹ دو لیست اعضا از دیر صهیون منتشر شده که نشان دهنده اعضاء اصلی یا Grand Master بوده و اکثر اسامی بعد از مرگ آنها منتشر شدهاست. در میان آنها اشخاص ثروتمند و پر نفوذ جامعه و نویسندگان و دانشمندان جای داشتهاست. اشخاصی مانند [[اسحاق نیوتون|اسحق نیوتون]]، [[لئوناردو داوینچی]]، [[ویکتور هوگو|ویکتورهوکو]]، چارلز رادکلیف، [[کلود دبوسی|کلود دوبوسی]] در میان آنان دیده میشود. درسال۱۹۹۲ در بازجوئی از پلانتارد در دادگاه وی ادعا کرد که اسامی ساختگی بود.<ref name="lepoint">"Affaire Pelat: Le Rapport du Juge", ''Le Point'', no. 1112 (8–14 January 1994), p. 11.</ref>
== ادبیات و رسانه ==
انتشار کتاب «خون مقدس و جام مقدس» توسط Henry Lincoln در سال ۱۹۸۲ و «میراث ناجی» در سال ۱۹۸۷ و ادعای وی بر حقانیت دیر صهیون و ارائه مدارک کافی، مجدداً توجه جهانی را به این موضوع جلب نمود.
همجنین کتاب «[[رمز داوینچی]]» نوشته Dan Brown در سال ۲۰۰۳ هرچند موضوع تخیلی داشت، ولی باعث مطرح شدن دوباره مطلب دیر صهیون گردید.
== پایان کار ==
شاید بتوان گفت سال ۱۹۹۳ پایان داستان دیر صهیون است. در این سال پلاتارد برای ادای توضیح در مورد Roger-Patrice Pelat که تحت پیگرد قانونی بود به دادگاه احضار شد قبلاً وی ادعا کرده بود که Pelat از اعضاء اصلی دیر صهیون است. وی در دادگاه قسم خورده تعهد سپرد که از فعالیت در موضوع دیر صهیون اجتناب کند. از این سال تا زمان مرگ پلاتارد در سال ۲۰۰۰ در رسانهها خبری از وی نبود.<ref>[http://priory-of-sion.com/psp/thierryjeanpierre.html وبگاه دیر سیون] بازبینی ۲۲ آوریل ۲۰۱۲</ref>
==جستارهای وابسته==▼
*[[نماد گل زنبق]]▼
▲== جستارهای وابسته ==
*[[اپوس دئی]]▼
▲* [[نماد گل زنبق]]
==منابع==▼
▲* [[اپوس دئی]]
▲== منابع ==
{{یادکرد-ویکی
|پیوند=http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ur&oldid=107983435
سطر ۴۷ ⟵ ۴۵:
{{پانویس}}
{{پایان چپچین}}
[[رده:شبه تاریخ]]
|