ابن یمین: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 6836029 توسط Javadyou (بحث)
جز ویرایش ترول بدخیم (عاشق علیرضا خوشگله) (بحث) به آخرین تغی
خط ۱۷:
|فرزندان=
|والدین=
|آرامگاه=
|مدفن= [[فریومد]]
|پیشه= [[شاعر]]
|سبک= خراسانی
خط ۴۴:
پدرش ترک‌نژاد بود و به روزگار [[سلطان محمد خدابنده]] در روستای [[فریومد]] زمینی خرید و در آن‌جا ساکن گشت.
 
پدرش او را آموزش داد و از جوانی در شمار شاعران و منشیان دورهٔ خویش درآمددرآمد؛ و مقامشمقام [[استیفا]] یافت و «[[مستوفی]]» خوانده شد و چون مانند پدر متصدی نگارش [[طغرا]] در آغاز فرمان‌ها بود به «طغرایی» نیز مشهور گشت.
 
ابن یمین منصب استیفا و نگارش طغراها را در خدمت خواجه [[علاءالدین محمد فریومدی]] وزیر [[خراسان]]، به سال ۷۴۲ هجری بر عهده داشت و از منشآت او بعضی در کهن‌ترین ویرایش دیوانش که ظاهراً پیش از سال ۹۳۱ هجری نوشته شده، موجود است و دو نامه از آن‌ها نیز انتشار یافته‌است.
 
سال‌های نخستین زندگانی ابن‌یمین در [[خراسان]] گذشت. در دوران جوانیجوانی، به [[تبریز]] رفت و به درگاه [[غیاث‌الدین محمد بن رشیدالدین فضل‌الله]] وزیر پیوست و آن وزیر را ستایش کرد ولی کارش در آن شهر دوام نیافت؛ چنان‌که ناگزیر شد در قطعه‌ای که خطاب به غیاث‌الدین محمد سرود از او اجازه بازگشت به شهر خویش را بخواهد.
 
قطعه دیگری در دیوان او هست که نشان از زندگی وی در [[عراق عجم]] و بازگشتش به خراسان می‌دهد. پس از بازگشت به خراسان، ابن یمین بیشتر در زادگاه خود [[فریومد]] به سر برد و در همان حال با گروهی از امیران و وزیران عهد خود در بخش خاوری ایران ارتباط داشت و آن‌ها را می‌ستود.
خط ۵۶:
ابن یمین بینندهٔ کشاکش‌های پی‌درپی امیران خراسان در عهد فترت میان [[ایلخانان]] و یورش [[تیمور]] بود و گاه در این کشمکش‌ها و جنگ‌ها نیز حضور داشت. در رویدادی که در سیزدهم صفر سال ۷۴۳ هجری میان ملک معزالدین حسین کرت با خواجه وجیه‌الدین مسعود سربداری در [[زاوه]] رخ داد و به شکست و فرار خواجه وجیه‌الدین مسعود انجامید؛ دیوان ابن‌یمین در ضمن غارت بنگاه امیر به یغما رفت و بنا به گفتهٔ [[خواندمیر]]، خود شاعر نیز در این جنگ، به دست لشکر [[هرات]] گرفتار گشت، چون او را پیش ملک بردند، منظور نظر تربیت گردانید و بنابر آن‌که دیوان ابن‌یمین در آن مصاف تلف گشته بود، قطعه‌ای در آن باب گفت. اما تلاش برای یافتن دیوان او مؤثر نیفتاد و شاعر ناگزیر شد با گردآوردن شعرهای پراگندهٔ خویش از اینجا و آنجا و افزودن اشعاری که پس از رویداد گفته‌شده ساخته بود، دیوانی تازه ترتیب دهد.
 
زندگانی ابن‌یمین در [[سبزوار]] و فریومد به قناعت گذشت و اصولاً وی مردی قانع و گوشه‌گیر و دهقان‌پیشه و معتقد به بنیادهای اخلاقی بود. مرگش به سال [[۷۶۹]] هجری رخ داد. آرامگاه وی در انتهای روستای [[فرومد]] از توابع [[بخش بسطام]] [[شهرستان شاهرود]] قرار دارد. این ساختمان زیبا به هیچ وجه با بافت روستا تطابق ندارد و شش گوش است و زوایی زیبایی بنا را در برگرفته‌است. سنگ قبر داری شش ضلع کوچک است.<ref>http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=117648&Keyword=%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%B1%D9%88%D8%AF+%D9%88+%D8%AC%D8%A7%D8%B0%D8%A8%D9%87+%D9%87%D8%A7%DB%8C+%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C</ref>
 
== آثار ==
خط ۶۸:
* [[شعر کلاسیک فارسی]]
* [[شاعران پارسی‌گوی]]
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==