موسیقی جنوب ایران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: ویرایش جزئی |
Hamedvahid (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''[[موسیقی]] جنوبی ایران''' ملهم از طبیعت تفتیده و گرم این منطقه، سرشار از شور و نیرو و حرارت است. این موسیقی در استانهای [[استان هرمزگان|هرمزگان]]، [[استان بوشهر|بوشهر]] و [[استان خوزستان|خوزستان]] رایج است.
آن چه بیش از همه برای بررسی موسیقی جنوب بخصوص [[هرمزگان]] دارای اهمیت به نظر میرسد، ترکیب جمعیتی این منطقه است. در این منطقه به جز ساکنان محلی، تیرههای دیگری از جمله مهاجرین بسیار قدیمی آفریقایی نیز زندگی میکنند. موسیقی کرانههای جنوب ایران، بخصوص آواز [[بندری]] به باور برخی از شناسندگان، با موسیقی بومیان آفریقایی پیوندی ژرف و ریشه دار یافته است
شکلهای موسیقی جنوب ایران:
* [[بندری]]
خط ۸:
* [[لیوا]]
* [[موسیقی زار]]
* [[شروه]]
* [[چاوشی]]
* [[لالایی]] بندری
علاوه بر این در جنوب ایران عزاداری مذهبی و نوحه سرایی خود دارای آواز و شیوه های متمایزی است. مناجات و شاهنامه خوانی، رباعی خوانی، مثنوی خوانی و دوبیتی خوانی یا شروه همه اشکال متمایزی از موسیقی جنوبند. مشهورترین شیوه اجرای موسیقی در جنوب آواز [[بندری]] بندری است. که بسیار شبیه موسیقی آفریقایی و متاثر از موسیقی مهاجران افریقایی به جنوب ایران است.
در موسیقی عزاداری جنوب از سازهای منحصر بفردی مانند سنج و دمام استفاده می شود.
== منبع ==
* مطلب برگرفته از: سیمای میراث فرهنگی استان هرمزگان، تهران 1380 خ.
[[رده:موسیقی ایرانی]]
|