بهمن میرزا: تفاوت میان نسخه‌ها

 

در ۱۲۲۵ هـ ق به دنیا آمد. او برادر تنی [[محمدشاه]] و پسر چهارم [[عباس میرزا]] بود. بهمن میرزا در ۱۲۵۷ هـ ق پس از درگذشت برادرش [[قهرمان میرزا]] حاکم آذربایجان شد. در ۱۲۶۲ هـ ق پس از شدت گرفتن بیماری محمدشاه، [[آصف‏الدوله]]، دائی شاه، سر به شورش برداشت. او قصد داشت پس از گرفتن [[تهران]]، بهمن میرزا را بجای برادرش به تخت بنشاند. [[حاجی میرزا آقاسی]]، صدراعظم محمدشاه، پس از آگاهی از نقشه آصف الدوله، خسروخان گرجی را برای سرکوب رضاقلی خان، که در کردستان سر به شورش برداشته بود، به آن سو فرستاد. بهمن میرزا که از یورش خسروخان به آذربایجان در هراس بود، برای دیدار صدراعظم راهی راهی تهران شد. در تهران حاجی میرزاآقاسی او را به حضور نپذیرفت و بهمن میرزا ناگزیر به حضور شاه رفت. هر چند شاه او را امان داد اما رفتار غیر دوستانه وی موجب شد که بهمن میرزا برای نجات جان خویش، به سفارت روسیه پناه ببرد. او چندی بعد، همراه خانواده اش به [[تفلیس]] و بعد از سه سال به [[شوشا]] رفت و تا پایان عمر در حمایت روسیه تزاری زیست. در نخستین سال‏های سلطنت ناصرالدین شاه، روسیه تلاش کرد بهمن میرزا را به جای ناصرالدین شاه به تخت بنشاند، که حاصلی نداشت. بهمن میرزا در ۱۳۰۱ هـ ق در شوشا درگذشت.

 

بهمن میرزا مردی دانشمند و دانش پرور بود. به دستور او [[عبداللطیف طسوجی]] کتاب [[هزار و یک شب]] را به فارسی برگرداند. او خود کتابخانه ارزنده ای داشت و کتابی به نام ''تذکره محمدشاهی'' تالیف کرده بود.<ref>عضدالدوله، ص۲۸۲</ref>