سازمان اتحاد فداییان خلق ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: مرتب‌سازی رده‌ها؛ زیباسازی
جز اصلاح نویسه‌های عربی، ابرابزار
خط ۱:
'''سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران''' محصول وحدت تشکیلاتی چندین سازمانگروه فدایی فدایی،است، که در سالهای اولیه پس از [[انقلاب ۱۳۵۷]] از [[سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران]] جدا شده بودند،بودند. در فروردین ۱۳۶۰ انشعابی در اکثریت رخ داد. این گروه انشعابی در ابتدا به اقلیت نپیوسته بود زیرا اعتقاد داشت زمان مناسبی برای انشعاب نیست. پس از انشعاب اقلیت از سازمان در اردیبهشت ۵۹، رهبری اکثریت گام به گام تلاش کرد که مبارزات مسلحانه با جمهوری اسلامی را ترک کند و زمینه وحدت سازمان و حزب توده را فراهم کند. ولی گروهی در برابر آن مقاومت نمودند، گروه انشعابی که خودرا سازمان چریک‌های فدایی خلق (اکثریت – جناح چپ) نامید، مرکب از طرفداران سابق اقلیت بود که بر سر مسائلی چون مبارزات مسلحانه با جمهوری اسلامی، و وحدت سازمان و حزب توده با اکثریت سازمان اختلاف می‌باشدداشتند.
 
== تاریخچه ==
 
سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران از سال ۱۳۴۹ با قیام سیاهکل علیه رژیم شاهنشاهی ایران مبارزات مسلحانه خود را آغاز کرد. این سازمان در جریان انقلاب ۱۳۵۷ و مدت‌ها پس از آن، پرهوادارترین جریان سیاسی چپ ایران بود. در خرداد ۱۳۵۹ و در پی اختلاف نظرنظرهای سیاسی بر سر ماهیت ومبارزات پایگاهمسلحانه طبقاتیبا جمهوری اسلامی، سازمان به دو جناح اقلیت و اکثریت تقسیم شد.
 
== فداییان ( اکثریت ) و انشعاب‌ها ==
 
چرخش تدریجی و گام به گام رهبری اکثریت در دفاع از جمهوری اسلامی، ترک کردن جبهه انقلاب و دفاع از توده ها، در پیش گرفتن خط مشی سازش نسبت به سرکوب دستاوردهای انقلاب، پذیرش تدریجی برنامه ووحدت خط مشی سیاسی حزب توده در حمایت تمام عیارش از جمهوری اسلامیچپ و تلاش ناصادقانه برای تدارک زمینه‌های ادغام دروحدت حزب توده، بحران موجود اکثریت را تداوم بخشید و به انشعابی دیگر کشاند بدین ترتیب در آذر ماه ۱۳۶۰ انشعاب نسبتا گسترده ایگسترده‌ای در تشکیلات تهران و کمیته‌های ایالتی سازمان اکثریت صورت گرفت و برآمد آن تشکیل سازمان فداییان خلق ایران ( اکثریت ) بود.
پس از انشعاب در اردیبهشت ۵۹، رهبری اکثریت که گام به گام در رفرمیسم و انحلال طلبی پیش میرفت تلاش کرد که به تدریج خط حزب توده را در تشکیلات جا انداخته و زمینه پیوستن به حزب را فراهم کند. ولی کادرها و پایه‌های تشکیلاتی در برابر آن مقاومت نمودند. در فروردین ۱۳۶۰ انشعابی در اکثریت رخ داد. گروه انشعابی که خودرا سازمان چریک‌های فدایی خلق ( اکثریت – جناح چپ ) نامید، مرکب از طرفداران سابق اقلیت بود که بر سر مسائلی چون حمایت از جمهوری اسلامی، وحدت با حزب توده و پیروی از اتحاد شوروی با اکثریت اختلافات سازش ناپذیری داشتند. این گروه در ابتدا به اقلیت نپیوسته بود زیرا اعتقاد داشت زمان مناسبی برای انشعاب نیست.
 
جناح جدید، در اطلاعیه مربوط به اعلام انشعاب، هیچ اشاره ایاشاره‌ای به مخالفت خود با موضع سازمان نسبت به جمهوری اسلامی نکرد. در واقع هر دو جناح هنوز جمهوری اسلامی را رژیمی مترقی می دانستندمی‌دانستند. جناح انشعابی در ابتدا خود را سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت نامید که در نتیجه دو سازمان با یک نام پدید آمد که دو نشریه جداگانه با یک نام ( کار ) منتشر میکردندمی‌کردند. در سال ۱۳۶۳ جناح جدید اصطلاح " اکثریت " را حذف کرد و نشریه خود را " فدایی " نامید
چرخش تدریجی و گام به گام رهبری اکثریت در دفاع از جمهوری اسلامی، ترک کردن جبهه انقلاب و دفاع از توده ها، در پیش گرفتن خط مشی سازش نسبت به سرکوب دستاوردهای انقلاب، پذیرش تدریجی برنامه و خط مشی سیاسی حزب توده در حمایت تمام عیارش از جمهوری اسلامی و تلاش ناصادقانه برای تدارک زمینه‌های ادغام در حزب توده، بحران موجود اکثریت را تداوم بخشید و به انشعابی دیگر کشاند بدین ترتیب در آذر ماه ۱۳۶۰ انشعاب نسبتا گسترده ای در تشکیلات تهران و کمیته‌های ایالتی سازمان اکثریت صورت گرفت و برآمد آن تشکیل سازمان فداییان خلق ایران ( اکثریت ) بود.
 
== فداییان ( اقلیت ) و انشعاب‌ها ==
جناح جدید، در اطلاعیه مربوط به اعلام انشعاب، هیچ اشاره ای به مخالفت خود با موضع سازمان نسبت به جمهوری اسلامی نکرد. در واقع هر دو جناح هنوز جمهوری اسلامی را رژیمی مترقی می دانستند. جناح انشعابی در ابتدا خود را سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت نامید که در نتیجه دو سازمان با یک نام پدید آمد که دو نشریه جداگانه با یک نام ( کار ) منتشر میکردند. در سال ۱۳۶۳ جناح جدید اصطلاح " اکثریت " را حذف کرد و نشریه خود را " فدایی " نامید
تحولات پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و حاکم شدن دیکتاتوری و خفقان شدید در جامعه، دستگیری و اعدام‌های گسترده، افت چشمگیر مبارزات توده ایتوده‌ای و آغاز عملیات مسلحانه گسترده مجاهدین خلق، تمایلات آنارشیستی و چپ روانه را در طیف اقلیت تقویت کرد و اختلافات درونی آن را شدّت داد.
 
در آذر ۱۳۶۰ در حالی که ایران در بحبوحه یک جنگ داخلی بود، اقلیت توانست نخستین کنگره فداییان را در تاریخ جناح‌های فداییان در تهران برگزار کند. اما پیش ازبرگزاری کنگره، بخشی از اقلیت که تاکتیک‌های تدافعی و عقب نشینی را مطرح می کردندمی‌کردند و با تبلیغ مسلحانه و سازماندهی جوخه‌های رزمی به صورت یک وظیفه مبرم مخالف بودند، از اقلیت کناره گیری کرده و سازمان آزادی کار ایران – فدایی را به وجود آوردند و در سال ۱۳۶۴ شروع به انتشار نشریه " کار " کرد.
== فداییان ( اقلیت ) و انشعاب‌ها ==
تحولات پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و حاکم شدن دیکتاتوری و خفقان شدید در جامعه، دستگیری و اعدام‌های گسترده، افت چشمگیر مبارزات توده ای و آغاز عملیات مسلحانه گسترده مجاهدین خلق، تمایلات آنارشیستی و چپ روانه را در طیف اقلیت تقویت کرد و اختلافات درونی آن را شدّت داد.
در آذر ۱۳۶۰ در حالی که ایران در بحبوحه یک جنگ داخلی بود، اقلیت توانست نخستین کنگره فداییان را در تاریخ جناح‌های فداییان در تهران برگزار کند. اما پیش ازبرگزاری کنگره، بخشی از اقلیت که تاکتیک‌های تدافعی و عقب نشینی را مطرح می کردند و با تبلیغ مسلحانه و سازماندهی جوخه‌های رزمی به صورت یک وظیفه مبرم مخالف بودند، از اقلیت کناره گیری کرده و سازمان آزادی کار ایران – فدایی را به وجود آوردند و در سال ۱۳۶۴ شروع به انتشار نشریه " کار " کرد.
 
== تشکیل سازمان ==
تداوم بحران نظری – تشکیلاتی در درون رهبری اقلیت منجر به انشعابات متعددی در این سازمان شد. ازسازمانسازمان چریک‌های فدایی خلق ایران – شورای عالی، از جمله گروه‌های منشعب بود.
در خرداد ۱۳۶۸، طی پروسه وحدت میان سازمان آزادی کار ایران – فدایی و سازمان فداییان خلق ایران، سازمان فدایی – ایران به وجود آمد و با وحدت میان این سازمان و سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران – شورای عالی، در فروردین ۱۳۷۳، سازمان اتحاد فداییان خلق ایران بنیان نهاده شد. هم اکنون ارگان این سازمان، «[[کار (نشریه)|اتحاد کار]]» نام دارد.<ref>{{یادکرد وب
| عنوان=اتحاد کار، ارگان مرکزی سازمان اتحاد فداییان خلق ایران
سطر ۲۴ ⟵ ۲۲:
| نشانی=http://www.iran-archive.com/fadaiiane_khalgh/ettehade_fadaiian/etteade_kar.html
| تاریخ بازدید=۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۹
}}</ref>
</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
* [[گروه‌های چریکی چپ‌گرا در ایران]]