غزوه بنی‌قینقاع: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از غلبه مسلمانان در [[غزوه بدر]]، قبایل بت پرست، یهودیان ثروتمند مدینه و یهودیان [[خیبر]] و [[وادی القری]] همه از پیشرفت نیروهای حکومت اسلامی دچار ترس شدند.

از این میان، یهودیان قبیله بنی قَینُقاع که در داخل مدینه زندگی می‌کردند و قدرت اقتصادی مدینه در دست آنها بود، بیش از همه در بیم و هراس بودند و با جنگ تبلیغاتی عملاً پیمان [[سال اول هجرت]] را زیر پا گذاشته بودند.

مسلمانان، به پا خواستند و یهودیان بنی قینقاع از ترس‌شان به قلعه‌های خود پناه بردند. محاصره همه‌جانبهٔ یهودیان، پانزده روز به طول انجامید و بر اثر این محاصره به زانو درآمدند. درهای قلعه را باز کردند، خود را تسلیم ارتش اسلام کردند و ناچار شدند اسلحه و اموال خود را بگذارند و مدینه را ترک کنند. با خروج یهودیان بنی قینقاع از مدینه، وحدت سیاسی مسلمانان با وحدت مذهبی‌شان توأم شد زیرا جز مسلمانان، گروه قابل توجه دیگری در مدینه نبود و بت‌پرستان و منافقان در برابر این وحدت ناچیز بودند.<ref>{{cite book|last=واقدی|title=مغازی|volume=1|pages=177}}</ref><ref>{{cite book|title=فروغ ابدیت|volume=1|pages=435 تا 439}}</ref>

 

== پانویس ==

{{پانویس}}