ارتش آزادیبخش کوزوو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۲) +تمیز(۲.۸): + رده:ارتش آزادیبخش کوزوو |
||
خط ۱:
[[پرونده:UCK KLA.png|180px|
[[پرونده:UÇK monument in Đakovica.jpg|180px|
'''ارتش آزادیبخش کوزوو''' {{آلبانیایی|Ushtria Çlirimtare e Kosovës<small> نام اختصاری </small>UÇK}} یک سازمان نظامی جداییخواه از [[ملیگرایی|ملیگرایان]] آلبانیاییتبار کوزوو بود که در دهه ۱۹۹۰ با هدف استقلال [[کوزوو]] از [[جمهوری فدرال یوگسلاوی]] تشکیل شد.
عملیات سرکوب گسترده این گروه توسط نیروهای مسلح یوگسلاوی و شبهنظامیان صرب ِ کوزوویی در سالهای ۹-۱۹۹۸ [[ناتو]] را برانگیخت تا برای پیشیگیری از یک نسلکشی قریبالوقوع به یوگسلاوی حملهور شود. [[حمله ناتو به یوگسلاوی]] در سال ۱۹۹۹ به عقبنشینی نیروهای دولت مرکزی و انتقال موقت اداره این منطقه به [[سازمان ملل]] و پس از مدتی اعلام استقلال کوزوو انجامید. ارتش آزادیبخش کوزوو در سال ۱۹۹۹ پس از خروج نیروهای دولت مرکزی از کوزوو اعلام انحلال کرد و بعضی از اعضای آن به گروههای شبهنظامی دیگر از جمله شبهنظامیان جداییطلب آلبانیاییهای مقدونیه یا به گروههای نظامی دولت کوزوو پیوستند.
== تاریخچه ==
[[پرونده:Weapons confiscated from the Kosovo Liberation Army (1999).JPEG|240px|
در فوریه ۱۹۹۸ پلیس [[صربستان]] برای سرکوب ارتش آزادیبخش کوزوو وارد عمل شد. این گروه کنترل منطقه [[درنیکا]] را در دست گرفته و از آن برای سربازگیری استفاده میکرد با وجود نام پرطمطراقش تنها چندصد جنگجو در هسته مرکزی خود داشت. پلیس صربستان با آگاهی از این ضعف به جای استفاده از واحدهای ضدچریکی دارای آموزش حرفهای در ابعاد گسترده تنها با پلیس محلی و نیروهای ارتش فدرال به پایگاههای ارتش آزادیبخش کوزوو حملهور شد. هدف صربها این بود تا از اهمیت یافتن این گروه جلوگیری کنند اما نتیجه عملی استفاده از سربازان عادی خسارت بسیار و کشتار غیرنظامیان بود که موجب جلب توجه همگانی و شهرت ارتش ازادیبخش کوزو شد. سربازان عادی تنها تاکتیک «[[زمین سوخته]]» را میشناختند و به سوی هر مظنونی شلیک میکردند. عملیات پلیس دولتی برای از بین بردن یک خانواده کشاورز مسلح کمتر از ده نفره بیش از ۴۸ ساعت طول کشید و موجب مرگ بیش از ۴۰ غیرنظامی از جمله زن و کودک شد. انتشار خبر این ماجرا باعث شد تا بسیاری از جوانان آلبانیایی چه در کوزوو و چه در کشورهای اروپایی کار خود را رها کرده و به پایگاههای مخفی ارتش آزادیبخش کوزوو روانه شوند. به طوری که چند ماه بعد این ارتش از ۳۰ هزار جنگجو برخوردار بود هرچند بیشتر آنها افراد عادی بودند که تنها سلاح شخصی، معمولاً [[کلاشنیکف]]، با خود داشتند. ساختار غیرمتمرکز، آماتور و مخفیانه این نیروها باعث میشد عمدتا به تفنگهای شخصی متکی بوده و بجز آن فقط به [[راکتانداز]]های [[دوشپرتاب]] ضدتانک که اغلب از انواع ابتدایی بودند، تعداد کمی [[خمپاره|خمپارههای]] کالیبر کوچک مسلح باشند البته در کمال تعجب [[مین|مینهای زمینی]] نیز مورد استفاده وسیع آنها قرار گرفت. در اوایل تابستان ۹۸ تلاش ارتش آزادیبخش برای تصرف یک شهر بزرگ ناکام ماند و پس از آن نیروهای یوگسلاوی عملیات نهایی خود را برای نابودی آنها آغاز کردند. صعف فرماندهی و سازماندهی جنگی و فقدان پشتیبانی و تاکتیکهای خام نیروهای آماتور ارتش آزادیبخش باعث شد تا صربها کار دشواری در شکست آنها نداشته باشند اما خشونت بیش از اندازه نیروهای دولتی ارتش آزادیبخش و استقلالطلبان کوزوو را از نابودی کامل نجات داد. ارتش یوگسلاوی به جای آنکه فقط جنگجویان مخالف را سرکوب کند روستاهایی را که پایگاه احتمالی جداییخواهان بود از بین می برد و حدود ۱۰۰ هزار نفر را آواره ساخت. زنگ خطر [[پاکسازی قومی]] مشابه نسلکشی جنگ بوسنی جامعه بینالمللی را به حرکت درآورد و تهدید ناتو به بمباران صربها [[اسلوبودان میلوشویچ]] رهبر وقت صربها را مجبور کرد تا با [[ریچارد هالبروک]] نماینده آمریکا در مورد توقف عملیاتهای نظامی به توافق برسد. این آتشبس تا زمستان دوام آورد اما در واقع هم برای صربها و هم برای آلبانیاییهای کوزوو فرصتی برای بازسازی قوا بود.<ref>[http://web.archive.org/web/20000301034049/http://www.janes.com/defence/features/kosovo/kla.html The KLA: braced to defend and control] Zoran Kusovac
Jane's Intelligence Review, April 1999</ref>
==
{{پانویس}}
{{
[[رده:ارتش آزادیبخش کوزوو]]
[[رده:جنبشهای آزادسازی ملی]]
[[رده:کوزوو]]
|