حسین مسرور: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تفکر (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش با ابرابزار
خط ۲۸:
|محل_مرگ= [[تهران]] {{سخ}} بیماری سرطان
|گفتاورد=
}}
 
'''حسین مسرور سخنیار اصفهانی''' (۱۲۶۹ - ۱۳۴۷)، نویسنده، مترجم و شاعر متخلص به مسرور.
خط ۳۴:
حسین سخن‌یار اصفهانی، فرزند حاجی محمدجواد تاجر کوپایی در سال ۱۲۶۹ خورشیدی در قریهٔ [[کوپا|کوپای]] [[اصفهان]] به دنیا آمد. پس از انجام تحصیلات مقدماتی به فراگیری صرف و نحو، معانی و بیان، منطق، فقه و اصول و حکمت پرداخت، و سپس به تحصیل در مدارس جدید ادامه داد. پس از پایان تحصیلات به [[تهران]] رفت و به استخدام [[وزارت فرهنگ]] درآمد و در [[دارالفنون]] و دبیرستان نظام به تدریس پرداخت. او زبانهای [[عربی]] و [[فرانسوی]] و [[انگلیسی]] را بخوبی می‏دانست و با زبان [[پهلوی]] آشنایی داشت.
 
به مناسبت [[هزاره فردوسی]] در سال ۱۳۱۳ مثنوی '''خوابگاه فردوسی''' را سرود که بسیار مورد توجه قرار گرفت. حسین مسرور علاوه بر آنکه در شاعری توانا و استاد بود، در نثرنویسی نیز مهارتی بسزا داشت. مقاله‌های ادبی و تاریخی او در مجلات [[ارمغان]] و [[یغما]] چاپ شده استشده‌است. او مدتی مدیریت برنامه‏های ایران در آینهٔ زمان و شهر سخن را، در [[رادیو ایران]] به عهده داشت. حسین مسرور در سال ۱۳۴۷ در [[تهران]] درگذشت و در قبرستان [[ظهیرالدوله]] به خاک سپرده شد.
 
== آثار ==
خط ۴۹:
* راز الهام ([[آذر]] [[۱۳۳۸]])
* یادگار سخنیار ([[۱۳۴۷]])
 
 
== از خوابگاه فردوسی ==
سطر ۵۸ ⟵ ۵۷:
{{ب|به یک گوشه از گیتی آرام توست | همه گیتی آکنده از نام توست}}
{{ب|چو آهنگ شعر تو آید به گوش | به تن خونِ افسرده آید به جوش}}
{{ب|زِ شهنامه گیتی پرآوازه استپرآوازه‌است | جهان را کهن کرد و خود تازه است}}
{{ب|توگفتی: «جهان کرده امکرده‌ام چون بهشت | از این بیش تخم سخن کس نکشت»}}
{{ب|زِ جا خیز و بنگر کز آن تخم پاک | چه گل هاگل‌ها دمیده ست بر روی خاک}}
{{ب|...|...}}
{{ب|تویی دودمان سخن را پدر | به تو باز گردد نژاد هنر}}
{{پایان شعر}}
 
 
== منابع ==